35. çox mənalara yozula biləcək corc oruel imzalı distopik kitab.
eyni zamanda böyük ekran üçün də səhnələşdirilmiş, amma zənnimcə, kitabdakı effekti bir o qədər də verə bilməmişdir. xüsusən, bunu kitabı oxuduqdan sonra filminə baxan insanlar yaxşı duya bilərlər.
qaldı ki, 1984-ün analiz aspektlərindən. burada əsəri demokratik / qeyri-demokratik cəmiyyətlər, şovinizm, diktatura rejimi, iqtidar / müxalifət kimi mövqelərdən çox yerə bölmək və fərqli nəticələr çıxarmaq mümkündür.
böyük qardaşın vətəndaşları media alətləri vasitəsilə təqib etməyi, bəlkə də, mediaya ya göndərmə, ya da onun məqsədini ifşa etməkdən başqa bir şey deyildi. televiziya corc oruelin əsəri yazdığı vaxtlarda yeni-yeni kəşf olunsa belə, əsərin hər zaman aktual ola bilmək qabiliyyəti də buradan gəlir - artıq media və media alətləri insanları maarifləndirmək deyil, onları manipulyasiya sayəsində öz təsiri altına almağa çalışır. bu da elə böyük qardaşın etdiyi şeydir.
siyasi ideologiyalara qaldıqda isə əlbəttə ki, 1984 demokratiyaya da toxunur. amma əsas ələ aldığı ideologiya, məncə, liberalizmdir. klassik liberalizmin individualları dövlətdən önəmli tutduğu nöqtədə, iqtidarın bir vasitə deyil, məqsəd olaraq istifadə olunmağı vətəndaşları dövlət qarşısında dəyərsizləşdirir. elə bu da böyük qardaşın etdiyi şeydir.

--spoiler--


sırf öz prizmamdan baxanda isə gördüyüm şey çox açıq-aydın olaraq gücün - iqtidarın qurduğu mürəkkəb oyunlardır. winston və julia meşələrə gizlənib kameralardan qaçdıqlarını düşünsələr belə, onların bunu düşünməkləri üçün şərait yaradan da elə böyük qardaşın özü idi. bu sistematik burulğan fərqli beyinlərə kiçik azadlıqlar verib gözlənilməz şəkildə azadlığın qollarına qandal vurulmağı ilə bitir.
101-ci otağa göndərilib işkəncələrə məruz qalan winstonun edamına hökm verilmir? ona görə ki, winston edam olunaraq yalnız ölmüş olacaqdı. səhv etdi, öldü. böyük qardaşa isə bu, ona işkəncə vermək qədər ləzzət eləmir.
bir insanı o dərəcəyə gətirmək ki sevgilisinin quyusunu qazsın və onu ifşa etsin, "julianı aparın, onu öldürün məni yox!" desin, beli bükülsün, öz halını görsün, düşündüklərinin, əslində, kəskin həqiqət olduğu halda yanlış olduğunun beyninə yeridilməsini hiss etsin, anlamasın, anlamadıqca daha çox anlamasın - bax bunların hamısı, bir insanın edamından daha həzzvericidir.


--spoiler--