(youtube: 
)
)Bakı - 2070ci illər. 20 yanvar metrosu tərəf. Cavan bir oğlan yağışdan qaçarkən axşamın qaranlığında neon işıqlarla "dönər 1 manat" yazısıyla diqqəti cəlb edən yapon dönərçiyə yaxınlaşır. Sifarişini verir və ayaqüstə yemək üçün gözləyir. Türkiyədən oxumaqdan qayıtmış Timidus adlı gənc ətrafdakı insanlara baxır : qarınlı taksavat cyborg dayılar, "yetim" kepkalı androidlər, gəlmə yapon civiləri, ərəb turistlər və işdən qayıdan digər insanlar. Ağlından bakıda həyatın necə ağır olmasıyla bağlı fəlsəfi düşüncələr keçirdi ki, dönərçi yapon aksentli azəricəylə "hazırdı qaqa" deyə səslənir.
Timidus suşili (dönərçi iyokiya ustanın iddiasıdır) dönəri yeyərkən gözü dönərxananın tv-sindəki xəbərə sataşır : "Gizli umbayçı yenə can aldı!". Qanı qaralmış iyokiya usta kanalı xəzər xəbərə dəyişir : "eşşək 2 götlü doğuldu! kənd sakinləri bunu sevinclə qeyd edir!".
- Gizli umbayçı kimdir belə?
Usta çaşqın halda sualı verənə baxır.
- Bir müddətdir ki, azərbaycanda deyildim. - Timidus xəbərsiz olmasını belə açıqlayır.
iyokiyo usta köks ötürüb sözə başladı :
- 1 aya yaxındır ki, bir mərdimazar 4 adamın...artıq 5, 5 adamın yaddaşını zədələyib onları yararsız vəziyyətə gətirir (Həmin illərdə yapon işğalında yaşayan insanlar beyin yerinə yapon məhsulu sd kartlardan istifadə edirdilər. Beləcə hökümət "aşağı irq"ləri nəzarəti altında saxlaya bilirdi).
- Terroristdir deyəsən?
- Məqsədi nədir hələ də tapa bilməyiblər. Çox danışmaq istəmirəm bu haqda. Sən hardan gəlirdin dedin, cavan oğlan?
- Türkiyəyə oxumağa getmişdim 1 aydır. Sd kartıma tibb ixtisası yazdıracaqdım. Amma rentgen sonrası bunu edə bilməyəcəklərini deyib rədd etdilər. Səbəb falan da göstərmədilər.
- Qəribədir.
Timidus bu vaxt dönərin içindən kağız parçası tapdı. Qatdalanmış kağızı açıb içindəki yazıya baxdı : 真実
Yapon dönərindən fal çıxdığını bilirdi, dönərçilər müştərilərə tezliklə yazılana qovuşacağını deyirdilər, amma yaponcası olmadığından nə yazıldığını oxuya bilmədi və kağızı cibinə atdı.
1 saat sonra Timidus taksidən düşüb məhlələrinə girdi. Burda bir evi kirayə götürmüşdü. Məhlədəki qaqabotlar maşında oturmuş, başlarını usb-ylə maqintafona qoşmuş, beyin sd-lərinə yazdıqları kazbek temalı mahnını oxudurdular. Timidus onlara ikrah hissiylə baxıb (bloka girib elə baxdı ki görməsinlər) "bunlar kimi köhnəbaş avaralar ucbatından yaponların əsarətində yaşayırıq" deyə öz-özünə gileylənir. Gözünü qapının yanındakı skanerə yaxınlaşdırıb evinin qapısını açır.
içəri keçib işıqları yandırır. Otağın ortasında stulda biri oturub ona baxırdı! Timidus gizli umbayçıyla qarşılaşdığını zənn edib qorxdu və geriyə dönüb qaçmağa çalışdı. Amma qapını tutan başqa birisi olduğunu gördü.
- Siz kimsiz belə?
- Timidus sənsən?
- Hə mənəm.
- Qorxmağa ehtiyac yoxdu. Biz dövlət agentiyik.
Elə bu vaxt Timidus huşunu itirərək yerə yıxılır. Stuldakı agent əlindəki silahı cibinə qoyub yerə yıxılmış bədənə yaxınlaşır.
Biraz sonra Timidus stula bağlanmış şəkildə gözlərini açır.
- Səninlə belə rəftar etdiyimizə görə bizi bağışla.
- Nə etmək istəyirsiz mənə? Ümumiyyətlə günahım nədir axı? Siz əslində kimsin...
- Sakit ol. Dediyim kimi biz agentik. Sən bizə lazımsan çünki gizli umbayçıyla əlaqən olduğunu düşünürük.
- Nə danışırsan?! Yanılırsız. Mənim o qatillə heç bir əlaqəm yoxdur.
- Türkiyəyə təhsil almağa getmişdin amma rədd edildin. Səbəbi yəgin sənə deyilmədi. izah edim səbəbini. Bütün insanlarda beyin yerinə sd kart var. Beləcə onların həyatını izləyə bilirik. Amma səninki...Səninki fərqlidir. Sən bilmirsən ancaq sənin beynin bu bədəndən əvvəl başqasına aid olub. Həmin şəxsin yaddaşı isə bizi umbayçı qatilə götürə bilər. Ona görə səndən bizə kömək etmək üçün sakitcə oturmağını gözləyirik.
- Əgər onun xatirələri məndədirsə mən necə olub onları görə bilməmişəm anlamadım.
- Birazdan anlayacaqsan. Hazırsansa başlayırıq.
Agent bunu deyib aftyorkayla Timidusun başını açdı. içindən maqintafon kasetkası çıxarıb digər üzünə çevirdi və yerinə taxdı.
ardı var...