2. Bu insanlar özlərinə sadəcə olaraq ömür boyu minnətdar və borclu qalacaq kölə istəyirlər,həmçinin başqa ehtiyaclar üçün də uşaq dünyaya gətirə bilərlər,məsələn,ən məşhuru həyat yoldaşı ilə arası bərbat halda olanda,boşanma səviyyəsinə çatdıqda,bəlkə düzələr ümidi ilə,batan gəmiyə sərnişin almaq məsələsi.bir fərdi yetişdirmək həddindən artıq çətin,məsuliyyətli işdir,bu valideynlər dünyaya gətirdikləri canlının insan olmasından bixəbərdirlər,bir gün yetkinlik yaşına çatıb,tamam fərqli düşüncə,arzuların ardınca gedə biləcəyinə,fərqli həyat tərzi olacağına inanmaq belə istəmirlər.Bizim ölkəmiz kimi ölkələrdə evləndikdən dərhal sonra hər kəs dörd gözlə uşaq xəbəri gözləyir,söhbətə aidiyyatları olmasa belə və təcili surətdə,bəzən cütlük birlikdə yaşamağa uyğunlaşmamış halda belə uşaq doğulur,"mentalitetimizə" uyğun olaraq o uşağın "düzgün tərbiyə alma,yetişmə" tsikli başlanır,oğlandırsa,tamam ayrı cinsiyyət rolları altında böyüdülür,qızdırsa ayrı.anlayışsız valideyn özü özünü yetişdirməyə macal tapmamış əlavə olaraq insan böyütməyə başlayır,birgə olaraq öz həyatını yaşamağı unudur,məşhur tsiklə cəmləyir özünü-məktəb,universitet,(az bal toplasan,qan qaraçılıq)-(əsgərlik),evləndirmə,( o qız yaxşı deyil,o oğlan narkomandır və ya pulsuzdur,qan qaraçılıq),nəvə istəmə (niyə uşaq yoxdur;doğmursan,qan qaraçılıq) - və daha monoton,vəzifə imiş kimi yaşanan başqa zəncirlər.Bütün bunlar zövqlə,istəklə yaşansa ayrı,amma məcburiyyət olaraq hər şeyi yerinə yetirmək və övladın da həyatını girov götürmək çox pis işdir.