22. bakalavr işimi təzə təhvil vermişdim. dostlarımla razılaşdıq ki, bunu qeyd edək. bir dostum içində qızıl qırıntıları olan araq almışdı. dediyinə görə həqiqi qızıl idi. planımız içib, lord tywin kimi qızıl sıçmaq idi. bir başqa dostum da köhnə sənədlərini falan yandırmaq eşqinə düşmüşdü. nəysə razılaşdıq ki, manqal başına yığışaq, bir litr arağı 3 nəfərə bitirək. alkaşlığa təzə başlayanlar üçün deyim, bu içməyin ən yaxşı formasıdır. bir litr araqdan sonra vəziyyətiniz güldür, ancaq qusacaq, blackout olacaq qədər yox. sadəcə kefiniz kökdür. və sadəcə araq içmisinizsə, növbəti gün hangover olmayacaq. ancaq heç də hər şey planladığımız kimi getmədi. bir neçə rumkadan sonra bir dostum tumanına qədər soyunub çəmənlikdə dəli kimi qaçmağa başladı. özü də çiskinli havada. biz də dedik, eybi yox, qalanını iki nəfərə içərik. şüşə bitdikdən sonra ən-ənəvi olaraq dönər yeməyə gedəcəkdik. ancaq gecə saat 2-də dönər yeməyə getmək kifayət qədər çılğın deyil deyə, velosiped oğurlayıb elə getmək qərarına gəldik. haqqına mən öz velosipedimi götürdüm. bu iki dostum, yataqxananın velosiped parkından iki açıq velosiped tapıb çıxardılar. içkili vəziyyətdə təkərlərə hava vurmuşuq, velosipedləri qaydasına salmışıq və s. getdik dönərimizi, ayranımızı yedik. qayıdanda çılpaq gəzməyi xoşlayan dostum dedi ki, bu kifayət qədər çılğın deyildi, gəlin geriyə yolu çılpaq sürək velosipedi. beləliklə 3 bığı burma kişi yarı çılpaq gecə saat 4də berlin küçələrində velosiped sürə-sürə evə qayıtmışıq. ideyanın müəllifi təbii ki, yenə də tumanına qədər soyunmuş, paltarlarını çalma şəklində başına bağlamışdı. yaxşı ki, velosipedləri gətirib yerlərinə qoydular. ancaq təkərlərdəki havanı da təzədən boşaltdılar ki, bəs belə tapmışdıq.