161. Həmişə cahillərdən qorxmuşam. Bunu istehza ilə demirəm. o insanlardan və onların edə biləcəklərindən, həqiqətən, qorxmuşam.
Özümü heç kəsdən üstün tutmuram. Hətta üstün olduğumu bildiyim mövzularda belə aşağıdan aparmışam ki, heç kəsin qəlbinə toxunmayım. Yəni ki yalnış anlaşılmaya, sözüm cahillərdən çox cəhli mürəkkəb əhlinədir. Onlar cahillikdən zərrə utanmaz və özlərini bilmiş kimi göstərərkən, mən necə özümə bilgili deyə bilərdim? Heç bir mövzuda bu cürəti özümdə tapa bilmədim. Əks halda onlardan elə bir fərqim qalmayacaqdı. Ona görə bu adı seçdim. Heçözüdəbilmir.

Qeyd: qaranlıqdanqorxankoram. Qaranlıqdayam və bundan qorxuram. Amma ki, bunu qəbul edirəm, koram. Nələrəsə, mütləq ki, koram. Belə də ki sarsılmazdır əqidəm, çox da dünya fırlanır!
(bax: Bəxtiyar Vahabzadə)

(bax: axı dünya fırlanır)