17. (baxma: məsləhət)
Şəxsi məsələlərlə bağlı məsləhət vermək tərəfdarı deyiləm. 1 il əvvəl başımdan keçən bir hadisəni danışım : dostum köhnə sevgilisi ilə yenidən barışmaq qərarına gəlir və məndən məsləhət alır. qızın nə mal olduğunu bildiyim üçün barışmamağı məsləhət görürəm, deyirəm ki, sonda yenə sən narahat olacaqsan. Qızı hələ də sevdiyi üçün məsləhətimi qulaqardına vurur və "niyə elə deyirsən axı" , "çox peşmandı, bayaqdan dil tökür mənə" kimi cavablar verir. onu da deyim qızla ayrılmalarına səbəb qızın başqa oğlanla yazışması olub (yazışma deyirəm yəni başa düş). nəysə həftələr keçir və eyni ssenari yenə də təkrarlanır. təzəcə ayrılan oğlana " gəl gedək içək, biraz fikrin dağılsın" demək hər dostun mənəvi borcudu. mənəvi borcumu da yerinə yetirdikdən sonra, söhbət arasında "bax mən sənə demişdim belə olacaq görürsən?" Deyirəm (deməliyəm əlimdə deyil, ürəyim partlayar) və " yaxşı görək də, yenə başlama. həqiqətən də belə olacağını bilirdinsə niyə məni fikrimdən döndərmədin?" Cavabını alıram. və aramızda uzun uzadı bir "sən dedin", "mən dedim" münaqişəsi başlıyır.
Axı mən neynim? Yaxşı barış desəm, ürəyim əl verməz, öz məsələndi məni qatma desəm yenə olmur. dostluğun da bəzi qayda-qanunları var. Ən yaxşısı şəxsi məsələlərdə məsləhətlərinizi özünüzə saxlayın
qeyd: yazıdakı dialoqlar sözlük standartları çərçivəsində daha mədəniləşdirilmiş formada dəyişdirilib