345. ibtidai sinifdə idim o vaxtlar (3-ya 4-cü sinif).
Sinifdə 3 cərgə parta var idi və müəllim cərgələrin hər birinə tapşırıq olaraq bir heyvan vermişdi ki, gedək evdə o heyvanla bağlı araşdırma edək, sinifdə danışaq. Bizim cərgəyə ayı düşmüşdü. Bizdə də həmin vaxtlar internet yox idi, ev telefonu ilə zəng etmişdim biboğluma, o da mənə internetdən oxumuşdu ayılarla bağlı məlumatları. ibtidai sinif uşağına görə diqqətə layiq bir zəhmət çəkmişdim. 4-5 səhifəlik bir şey yazmışdım, ayının ağından bozuna qədər(özüm də solaxayam əlim təmiz mürəkkəb olmuşdu). Gəl gör ki, həmin gün həmin dərsə məktəbdə müəllim işləyən bir valideyn gəldi. Valideyni gələn Uşaqda tərslikdən fillər düşən cərgədə otururdu. Müəllim də ancaq o cərgə ilə, əsas da həmin uşaqla maraqlandı sonra da başı qarışdı valideynlə söhbətə. Neçə dəfə əl qaldırdım heç qozuna olmadı müəllimin. Heç düz əməlli də bir şey etməmişdilər ha. Amma mən çox pis oldum, bir neçə saata yazdığım maraqlı mətnim - əziyyətim 45 dəqiqəlik əsəb seansında yerə vurulmuşdu. (Bəlkə də elə həmin gün təhtəlşüuruma zəhmətlə bağlı mənfi şeylər yerləşdi deyə belə tənbələm)