24. Bu adamlardan biri də mənəm. Bu durumu dərin düşünəndə heç də xoşuma gəlmir, hətta təəssüf hissi keçirirəm ki, atam və anam mənə bu cür deməyi öyrətti. Uşaq olanda bir dostum atasına ata deyə müraciyyət edirdi, bu durum mənə çox qəribə/yanlış gəlirdi amma böyüdükcə əslində mənə öyrədilan tərzin yanlış olduğunu anladım. Gör biz necə bir millətik ki, bizim doğulduqdan sonra söylədiyimiz ilk söz olan ana vəya ata kəliməsini, belə asanlıqla mama vəya papaya çevirdik. Nənə, baba, xala, dayı vəya əmi kəliməsini deyil, ilk öyrənməmiz gərəkən ana vəya ata kəliməsini demək olar ki, rəsmi hallardan kənar işlətmirik. işlətsək belə bu durum söyüş zamanı baş verir. Mən artıq bu yaşımdan sonra papama ata, mamama da ana deyəbiləcəyimi düşünmürəm. Egər mən öz övladıma doğru olan müraciyyət tərzini öyrətsəm, bəlkə də yeni nəsillər ulu baba və nənələrinin səhvini təkrarlamayacaq.