2. (baxma: enki və ninti)
(baxma: enki və enlil)
(bax: qılqamış dastanı)

Qədim şumerlər öz sivilizasiyalarının zirvəsində ikən ibrani qəbilələri hələ təzə-təzə millət olaraq formalaşırdılar və bu prosesdə də hər zaman olduğu kimi güclü zəifi mədəni olaraq öz təsirinə salır. Tək ibranilər yox hititlər, yunanlar, asurlar və elamlar da zəngin şumer mədəniyyətindən və mifologiyasından müəyyən qədər təsirləniblər. Bunlardan ən önəmliləri insanın yaradılışı ilə bağlı olan "enki və ninti", bir də içində böyük tufanın yaşandığı qılqamış dastanıdır(daha sonralar ibranilər tərəfindən kopyalanıb öz dinlərinə uyğunlaşdırılıb. "böyük tufan nuh edition")
işdə burasındadır ki Adəm və Həvva mifi bir xeyli fərqlidir Enki və Nintidən. Enki qadağan olunmuş meyvəni yeyir(xeyir və şəri dərk etmə ağacının meyvəsi) və cənnət adasından qovulur. Meyvəni yeyən zaman onun bədənində çoxlu yaralar əmələ gəlir və onun qabırğasını sağaldan tanrının da adı Ninti olur. (Ninti sözünün kökü də elə şumer dilində qabırğa deməkdir) Yəni Həvvanın qabırğadan yaranması gopu da buradan çıxmış olur. Və qeyd etmək lazımdır ki Enki şumer mifoligiyasında ilk insan deyildir və Enki də tanrı sayılır(insanı yaradan tanrı Enkidir). Hətta dəclə və fərat çayları enkinin penisindən fışqıran(niyədə fışqırırsa arıtq) su(bəlkə də ayrı şey) ilə yaranıb.
Mənbə: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Ninti
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Enki
(Biraz da oxuduğum kitablardan yadımda qalan "2-ci addım" falan