68. müharibənin əsl mahiyyətini anlamayan, nələr olacağını bilməyən insandır. müharibə baxdığınız filmlər kimi möhtəşəm deyil, anlayıram içinizdə sizə aşılanan, bitib-tükənməyən bir "vətənpərvərlik" sevginiz var. amma hər gün şəhid vermək, insanların üzlərində kədəri görmək, valideynlərin ağlamaq səsini eşitmək sizə nə qədər xoş ola bilər? sosial şəbəkələrdə pafoslu çıxışlar edib, vətən sağolsun, qanınız yerdə qalmayacaq deyənlərin çoxu əsgərlikdən qaçanlardı, nəyin duyarlılığını edirsiz ciddən? şəhid verən insanların acısını evinizdən şəhid çıxmayana qədər bilməyəcəksiniz.
Dostoyevskidən insanlığın niyə müharibəni sevməsi haqqında soruşanda demişdi ki, kim müharibə vaxtı qaçır? Əksinə, hər kəsdə ruh yüksəkliyi yaranır, sülh zamanındakı adilik və darıxmaq haqda gileylər eşidilmir. Müharibə bitdikdən sonra isə onu xatırlamağı çox xoşlayırlar, hətta məğlubiyyət halında belə riqqətə gəlirlər. Bir də müharibə dövründə bir-biri ilə görüşən zaman insanların başlarını bulayaraq “Nə böyük bədbəxtlik, gör nələr yaşadıq!” dediyinə inanmayın. Bu, sadəcə ənənədir. Əksinə, hər kəsin qəlbində toy-bayram olur. Sadəcə, müharibəni tərifləməkdən hamı çəkinir.