4. Stresslisənsə şəkil çəkirsən, əsəbisənsə şəkil çəkirsən, kefin yoxdusa şəkil çəkirsən, hisslərini başa sala bilmirsənsə şəkil çəkirsən, nifrət edirsənsə şəkil çəkirsən, sevirsənsə şəkil şəkirsən və bunları qulaqcıqda mahnılara qulaq asaraq edirsən. Bundan fantastik hiss etdirən az şey var.

Bu yazını yazmamışdan yarım saat əvvəl portrer çəkirdim, bu səfər b&w çəkirəm. Bu gün çox əsəbi idim qışqırmaq istəyirdim, bunun əvəzinə qışqıran adam portreti çəkirəm. Sabah davam edəcəm hardasa yarısı qalıb hələ.

Mən lap uşaqlıqdan bununla məşğulam düzdü heç bir təhsilim yoxdu bununla bağlı ya da ki kursa getməmişəm amma birə-bir çəkə bilirəm. Məncə birə-bir yox əsas məsələ ortaya öz tərzini qoymaqdı. Ona görə də öz tərzimdə çəkməyə üstünlük verirəm, artıq baxanda müəllifin eyni adam olduğu bilinir. Son 9-10 ayda çox yaxşı irəliləyiş əldə etmişəm.

Üzdən iraq qohum, dost tanış üzündən işıq üzünə çıxara bilmirəm. Şəkil çəkənlər bilər bu xərçəng kütləni. dəfələrlə yox cavabı almaqlarına baxmayaraq həmrzaman səndən hədiyyə gözləyirlər. Üstünə bu tip sözlərlə gəlirlər:
"məni də çəkdəəə, aydaa niyə belə çəkirsən qorxunc görünürr, özün çəkmisən?, belə dursam məni çəkə bilərsən əhəhə, həqi bekarsan e ona görə çəkə bilirsən mən də dayanmasaydım indi hardaydım, oyda faber castell işlətmirsən?, şəklin birin verdə mənə nolar ?, gözün oxşatmamısane, niyə sərgiyə vermirsən? Az satdaa bunlarıııı, rəssamlar acından qırılıre əhəhə, tanışım var deyim sənə şərait qursun qabağa get, eh adamın yoxdu sənin dizayner ol da, gərək rəssamlıq oxuyardın sən" Bu hələ bir qismi idi.

Birdə bu var. Portret sifarişi götürə bilmərəm səbəbləri qeyd edəcəm.
1. Üzlərin mikroskopla görə biləcəyim uzaqlıqda durduqları şəkli atırlar mənə
2. Filter üzündən çox vaxt burunları düşmür
3. Əksəriyyət 40+ yaşlı dayı şəkili ya da 1-4 yaş aralığında uşaq şəkilləri çəkdirmək istəyir
4. Küçümsəyirlər, asan olduğunu düşünürlər abra kadabra puff!!
5. O şəkli ki çəkmək istəmirəm yüz gün də baş sındırsam çəkə bilmərəm.
6. Ancaq bir şeyi bəyənsəm çəkirəm başqa variantı yoxdu

Dəfələrlə sosial şəbəkələrdə əl işlərimlə aktiv olmaq istəmişəm amma yaxşı nəticələnməyib. Oğurlanır ya da başına başqa bir iş gəlir.

Yaxşı şəkil çəkənlərə baxanda artıq pis olmuram. Çünki onlarda olub məndə olmayan bir çox şey var. Ləvazimat fərqi var. Mən məktəbli karandaşı, 60 qəpiklik kağız markeri,adi vərəq işlədəndə, onlar "Posca", "Copic", "Prismacolor" işlədir.


Rəssam olmağın qəribə yanlarından danışım. Ətrafdaki istənilən insana baxanda onu hər cür tərzdə çəkilən və gif kimi tez-tez dəyişən halları gözünün qabağına gəlir, O danışdıqca sən onu hər cür stildə görə bilirsən. Bəzən də ağlında olanı heç cür kağızda əks etdirə bilmirsən. Elə olur fikirlər saniyədə gəlib gedir. Arada fantaziyalar Michelangelo gerçəklik isə çöp adam ola bilir. Bir xarakter yaradan da onu ən azı 10 dəfə fərqli formada təsəvvür edib sonda ortaya qarışıq amma yaxşı bir şey qoyursan. Bir xətt çəkib yarım saat divara baxa bilirsən.istədiyin səthə ya da ləkəyə baxıb orda insan,heyvan və əcaib olan hərşey görə bilirsən. internetdə yaxşı idea axtaranda şəkillərin içində itib heçnə etmədən də günü bitirə bilirsən.Onları kino və ya comics qəhramanı kimi xəyal edirsən. Bəzən aylarla heçnə çəkmirsən. Ən azı 5 ədəd tamamlanmamış şəklin olur hansı ki bitirməmək üçün səbəbin yoxdu. Hər yenisini şəkəndə ən yaxşısı budur deyirsən. Ətrafından diqqət və tərif görmək istəyirsən amma görəndə sıxılırsan. Əlləri çəkmək bəzən ən çətin hissəsi olur ona görə ya gizlədirsən arxasında ya da şəkli uzağı dirsəyinə qədər çəkirsən. iş masan o qədər qarışıq olur ki, bəzən istədiyin rəngi tapmaq vaxt alır nə axtardığını anlamırsan birdən. Şəkli bitirəndən sora stol müharibədən çıxmış kimi görünür. Hara getsən yanında olsunlar istəyirsən. Arada hamısını yan-yana düzüb köhnə ailə şəkillərinə baxarmışcasına baxırsan. iş ortasında və bitirdikdən sonra hər cür fotosessiya edirsən. Sonra bir yerə söykəyib, ən uzağa gedib uzaqdan necə göründüyünə baxırsan.

Bunları danışdıqca əslində rəssam olmağı nə qədər sevdiyimi bir daha başa düşündüm. Yoxdan bir şey yaratmaq heç yerdə görmədiyin bir insan üzü yaratmaq mükəmməl hiss etdirir. Şəkil çəkmək üçün rəssam olmağa ehtiyac yoxdur. istedadım yoxdur deməyin. Bir xətt çəkmək belə bir ideadı. Bir nöqtədən, bir xətdən nələr yaratmaq olar. Vərəq götürün ancaq rəngləyin. Daha asan sadə şeylərdən başlayın heçkəs ilk dəfəyə insan üzü və mimikası çəkə bilməz. Praktika lazımdır. Yox əgər portret çəkməkdən başlamaq istəyirsinizsə, animasiya xarakterləri, animelerden başlaya bilərsiz. Bunu həyatınızda bir biznes kimi baxmayın, hobbiniz olsun. Meditasiya edirmişcəsinə rahatlıq hissi verir. Bu yazını yazmaq belə məni yaxşı hiss etdirdi. Sanki yazının başında ki, əsəb və qışqıran adam portretindən danışan mən deyildim.