5. ilk dəfə oblivion ocean daha sonra gələn cribcaged ilə məni qəribə ab-havalara soxmuş prog metal qrupudur. Qrupun yaradıcı olan daniel gildenlöw hələ 11 yaşında yaradıb qrupu. Ərgənlik çağlarının yüksələn yaşlarında isə qrupun adını dəyişərək pain of salvation edib. Qrupun mənası ağrıları balanslaşdırmaq, çıxdığın yolda əldə edə bilmədiyin və ya əldə etdiyin uğurlar üçün çəkdiyin ağrılar və üzləşdiyin kədərlərə əsasən seçilib. Ad dəyişdikdən 7-8 il sonra qrupa Fredrik Hermansson qoşulması ilə ilk albumları olan Entropia hazırlanıb. Album entropy və utopia sözlərinə uyğun seçilərək, müharibə zamanı bir atanın övladlarını qorumasından və bunu bir ailəyə necə təsir edəcəyindən danışılır. Elə girişdə qeyd elədiyim və qrupu kəşf etdiyim oblivion ocean bu albumun ən sevimli parçasıdır mənə.

sleep is too quiet
dreams are too painful
truth is the bed of this ocean of lies.

"where is my mother?" the child asked the soldier.
the soldier was watching them both fade away.
nine words create an oblivion ocean:
"dad tell me, will i be dead very long?"
losing all i lived for. losing all i fought for.

oh god if you save them i swear i'll always hold them in my hand!
oh god if you save them i'd take them west
we'd start again in the promised land.

Albumda yer alan people passing by digər sevimli işləridir. içində o qədər dəyişəkən rifflər, musiqi və səs tonları var ki bəzən fərqli musiqilər dinlədiyimi düşünürəm. Sanki bir daldan digər dala tullanırsan. Prog izləri çox qəşəng göstərilib və sonlara yaxın ortaya çıxan Solo ifa -uçurumlardasan, sən.

Qrupun digər ən çox bəyəndiyim albumu və hər kəsə tövsiyə olunacaq işi təbii ki, Remedy Lane'dir. Bir insan nə qədər qaranlıq, introverted olsa da bunları yaşadığı anlarda belə bir parçasının içində xoşbəxt olduğu və həyatında azadlığın nə məna ifa etdiyini mənə görə anlatmağa çalışan bir işdir. içində yer alann undertow və dryad of the wood uzun yola çıxaram və heç sıxılmaram bu yolda tək olduğuma amma yəqin sevgisizlik məni üzər, başlarda sıxılmaram deyə həm həyata həm sizlərə keçdiyim taşakla intihar edərəm. Bundan öncəki albumları olan the perfect element də hal-hazırda danışdıqlarıma referans ola bilər. burdan dinləyə biləcəyiniz albuma adını verən sonuncu mahnı üçün tək əksik bir neçə pivə və yaşamınızın icmalını düşünmək üçün sakit bir ortamdır.

Be ilə daha sərtləşən və bütün progressiv sərhədlərini zorlayan scarsick albumun ən yaxşı və specific işlərindən biridir mənə görə cribcaged. Be albumu qədər əla olmasa da bir o qədər qəşəng pos albumudur. içində yer alan america digər xoşladığım parçasıdır.

2017-ci ildə çıxmış hələ də sevmək və sevməmək arasında qaldığım in the passing light of day haqqında uzun danışmağa gərək yoxdur, sadəcə içində yer alan meaningless və on a tuesday xoşladığım parçalardı.

POS haqqında son olaraq danışacağım road salt one albumunda yer alan sisters mahnısıdır. Sözlərini hələ də dinləyəndə nə üçün yazıdığını tam anlamadığım, vokalı ilə mənə qəribə kədər aşılayan bir mahnıdır.

Əlavə olaraq dünən released olmuş panther haqqında bir neçə dinləmədən sonra bir şeylər qeyd edərəm. ilk dinləyişlə scarsick təəsüratı bağışladı. Hələlik accelerator adlı mahnıları daha çox diqqətimi çəkir.