1. uşaq vaxtı, bir yaxın qohumumuz var idi. düzü indi də qalıb, sağdır. mama məni bunlara qoydu ki, bəs bajım (red:yəni xalam) doğur, bu uşağa bax, axşam gəlib uşağı götürəcəm. məndə bunlarda sakit-dinməz oturmuşam. bu qadında helə vurnuxur. təcili harasa getməlidi. amma mən onun planlarını alt-üst etmişəm. nəysə bu dözə bilmədi məni götürdü, biz evdən çıxdıq. qəribə bir binanın qabağına çatdıq. pilləkənlərlə yuxarı çıxırıq.bina o qədər qorxuludur ki, adamı vahiməyə salır. hə nəysə. biz gəldik çatdıq o qapıya. qapıdanda pərdə asılıb. bəlkə məktəb vaxtı yadınızda olar, partaların üzərinə süfrə sərilirdi, hə bax ondan. o kinolardakı kimi küləkdə pərdəni oynadır. günorta vaxtıdır, amma padez qaranlıqdır. uzun sözün qısası biz içəri girdik. deməli evdə 1 lampoçka yanır. amma ev yenə də qaranlıqdı. bir xala oturub divanda başına da yaylıq bağlayıb. amma normal yox. o türk kinolarında gəlin-qaynana dalaşan kimi qaynana başına bağlayan kimi. məni aparan qadın bu xalayla uzun uzadı danışdı. lab-lab-lab-lab-lab....
xala bundan şəkil istədi, bu da çiyin çantasından bir şəkil çıxartdı. xala buna baxdı. nəsə dedi.
və şok. ilahi. uşaqlıqda qorxduğum andan birisi. bu xala danışır. özü də ki, elə maraqlı. elə maraqlı. bu anda köhnə karnizlər var bəlkə yadınızda olar taxtaya bənzəyir. pərdəni ora asmaq üçün halqalardan istifadə edirsən ha bax onun üstündən nəsə uçdu qapının üstünə.
xoşqədəm demiş "ay qəlbim" necə qışqırdımsa, necə ağladımda, rəngim ağappaq oldu. az qala ürəyim dayanacaqdı. hə nəysə, getdiyim qadın məni sakitləşdirdi. xalada işinə davam elədi. sonra biz gəldik evə. mama məni gəlib aparana qədər, o qadının evində, kreslodan durmadım.
