həyatın ən gözəl illərini bərbad keçirmək
əjdahalar googllaözümdən misal çəkim; ortalama altı bir universitet məzunu mən, hərbi xidmətdən sonra "şirkətlərin", "üstünlük verilir" vakansiyaları arasında itib batmışam. "X üzrə təcrübəlilərə", "xanımlara", "rus, ingilis fluentlərə", "kodlaşdırma bilənə" kimi. Hər şeyi bəlkə də başa düşərəm amma seksist vakansiya nədir axı, insan heç özünə hörmət eləməz görəsən? Uyğun sahə üzrə Pulsuz təcrübəçi qəbulu tapmaq samanlıqda iynə tapmaq kimi bir şeydir. inkişaf etmiş ölkələrdə təcrübəçilərin ortalama altı maaşı var, amma bizdə "paid internship"lər. Bir tərəfdən isə qardaşım, anam "iş tap da nə qədər müftə bizdən yeyəcəksən?" demələri də məni lap dibə çəkir. Artıq cv göndərməyin başın buraxıb kassir, satıcı kimi tez bazar qəbul olub 300 manat maaş alacağım işlər axtarıram. Gənc yaşımda Məni həqiqətən də yaşama bağlayan heç nə yoxdur, nə əks cinslə münasibətim (olmayacaq da), nə normal yaşam tərzim var. bəlkə də səhv məndədir, özümü daha çox inkişaf etdirə bilmədim, hərbi xidmətdən sonra oxuyub-öyrənmə adətim pozuldu, rus dili öyrənmədim, təcrübə qazanmadım, əks cinslə münasibət qurmağa çox da cəhd etmədim və s. Dost-tanış arasında "joke" (zarafat) kimi qəbul edildim həmişə. Psixoloqum mənə "niyə özünü bu qədər dəyərsiz hesab edirsən?" Demişdi bir seansda; ona mənim dəyərli nəyim var axı demişdim, yəni öz dəyərli tərəflərimi aşkara çıxarmalıydım. Hələ ki heç nə alınmayıb və deyəsən elə belə də bitəcək hər şey.
üzv ol