35. həyatdakı ən böyük uğuru bir müxalif olmaq olan yüzlərlə mühacirdən sadəcə biri. hamısının tək ortaq xüsusiyyəti istedadsız olmaqlarıdı. yaşamaq üçün pul lazımdı, pul qazanmaq üçün də bacarıq, o da bunlarda yoxdu deyə dünyada bunları adam yerinə qoyan tək qrupdan-azərbaycanlılardan istifadə edərək yaşadıqları hökümətdən dilənməyə davam edirlər. bir bunlardan sonra köçən iranlı mühacirlərə baxın (axtarmasanızda oralarda hansısa uğurlu bir işin altında "e" yerinə "i" olsaydı azərbaycanca olardı deyəcəyiniz adların çoxu iranlıların payına düşür) bir də bu tək işi müxalifəm ölümlə təhdid edilirdim ("ay bacı bu körpəyə xatir 50 qəp. ver" deməklə nə fərqi var bunun?) deməkdən başqa heç bir fəaliyyəti olmayan bədbəxtlərə. bunların oralarda adam içinə çıxmaqları elə erməni diasporasının sayəsində olur, ona görə bütün müharibə boyu dilləri tutulub, sülhməramlılar gələndə açıldı. əslində, çox yaxşı bilirlər ki, əvvəlki danışıqlarda da sülhməramlıların gəlişi var idi və azərbaycan maksimum qazancla qalxdı o masadan. istənilən, müharibəyə qarşı adam, ancaq sevinə bilər ki, gör nə qədər can qurtarıldı (şimaldan hücum edib 200-dən çox itki ilə geri çəkilmişdik əvvəldən) düzgünlüyü ancaq o adamdan gözləyərsən ki, heç kimə minnəti olmasın, öz bacardığı işi görüb pulunu qazansın.