2. hərkəsi dinləyib amma səni dinləyəcək heçkimin olmaması. Hərkəsə anlayış göstərib amma sənə gələndə anlayışın adının belə çəkilməməsi.
insanı üzən bunlardan əlavə artıq cəhd etməyə gücünündə tükəndiyinin fərqinə varmasıdı. haqlısan deyib keçməyi, olsun demək ki mənim işim budu onun işi odur deyə qəbullanmağa başlamaqdı üzən hissə. yorulmaq və boyun əyməkdi, özünün tam əksi olmaq kimi..