92. bundan düz 2 saat öncə həyatın mənasızlığını, ölsəm nə olar flan deyə düşünürdüm. özəl günlərə çox da anlam yükləyən biri deyiləm açıqcası, ya da keçmişdə yaşananlar özəl günlərə məna yükləməməli olduğumu öyrədib. bilmirəm, amma saat 12'ni keçəndə unutduğum ad günümü qeyd etməyə kiçik bir tort ilə gələn ailəm və ailə dediyim dostlarımı görmək bir an hər şeyi dəyişdirdi. bir an deyirəm, çünki hər şey bir andan ibarətdi. 2-3 gün sonra yenə mənasızlıqları müzakirə edəcəm. amma hal hazırda düşündüyüm şey insanın sevildiyini hiss etməsinin necə vacib olduğudur. xatırlatmaq lazımdır, bəzən bilmək bəs eləmir çünki. incə düşünülmüş jest, bir gülüş, gözlərdəki qürur, sevinc nəyə desən dəyər məsələn. duyğulandım nə yalan deyim.bir dəqiqə, özəl günlərə anlam yükləyən biri deyiləm demişdim?