4. Yanardağa gedənlər bilər. Girişdəki pilləkənləri keçdikdən sonra sol tərəfdə böyük dağlar var (adlarını bilmirəm) ilk dəfə platonikimin əlini orada tutmuşdum. O da mənim afristliyim sayəsində -*
onsuz da, bayaq hamının gözünün qabağında yıxılandan sonra (bəli, dağdan yıxılmışdım, hələ də yaşayıram loll) fürsət bu fürsət deyib. ''X, qorxuram gəl mənə kömək elə" demişdim. Bu da sizin bildiyiniz oğlanlardan deyil zad -* utancaq, emosional, amma cool. Gəldi tutdu əlimi ala, əməlli-başlı (mən də orda uçuram) sonra diqqətlə əl-ələ aşağıya düşdük. Əslində, orda yıxılsaydıq da vecimə olmazdı. ortalıqda da heç kim yox, Həyatımın ən uzun və ən xoşbəxt 5 saniyəsiydi deyə bilərəm, amma o vaxt bilmirdim ki, iki gün sonra bu qaqaş ən yaxın dostuma eşq etirafı eləyəcək (üç dənə siqaret emojisi).