81. *Slut* adlı yazarın tənqid etdiyi entrydə (#303011) graviton misal kimi mənim yazdığım kassir qız (#259781) və kasıbçılıq (#302901) entrylərini göstərib və bir növü türklər deməli "fakir edebiyatı"nı tənqid edib. Və bunda sonuna qədər haqlıdır da. Özünü acındırmaqla nəsə həll olmayacaq, kimsə sehrli dəyənəklə gəlib həyatını düzəltməyəcək. Motivasiya nitqi deyil bu, reallıqdır.
indi qayıdıb həmin entrylərə baxanda utanıram. Çünki hamısı şişirdilib və real situasiyanı əks etdirmir. Şəxsi həyatımla bağlı yazdığım entrylərin çoxusu elədir.
Kassir qız kim idi axı? Tanımadığım və tanımağa cəsarət edə bilmədiyim marketdə işləyib pul qazanan və yəqin ki, ailəsinə dəstək olan birisi idi. Mən kim idim bəs? Uçuq sökük bir bina evində səhər axşam işi ancaq film izləmək olan bir insan idim. Atası yayın istisində, qışın soyuğunda tökülmüş bir maşın ilə taksi işləyib çörək dalınca qaçan birisi idim. Anası sırf o oxusun deyə kənddə müəllimə işləyən birisi idim. indi mənə deyin axı bu vəziyyətdə olan biri niyə yayda işləmək əvəzinə marketdəki qızla sevgili olmağı xəyal edər axı? Bəlkə də o marketdə kassir işləyən qız məndən də pis vəziyyətdə yaşayırdı amma o mənim kimi ağlamırdı, çalışırdı, pul qazanırdı. Mən asanı seçən idim (hələ də eləyəm amma düzəldirəm yavaş-yavaş), buna görə də ağlamağım yersiz və səhv idi. Mən əziyyət çəkmək istəməyən, nə olursa olsun, ailəm əziyyət çəksin ancaq mən evdə rahat oturub film-serialdakı saxta Həyatlara baxıb həzz alım.
Kasıblıq entrysi isə yenə onun kimi, reallıqdan uzaqdır. "sadəcə 500 azn verəcəyini dedi halbuki vaxtı ilə oxuduğu zaman, hətta evləndikdən sonra və hətta uşağı olduğu müddətdə belə bizdə qalırdı." - bəli vaxtilə bizdə fasilələrdə qalmışdı amma ki nə olsun? Daha sonra dəfələrlə atama maddi və digər cəhətlərdən sayısız kömək də etmişdi. Hələ bizim də onlarda qaldığımız vaxtları qeyd etməmişəm. Əmin çətin vaxtda (dollar qalxmışdı) 500 azn vermişdi və bunu mən hələ də geri qaytarmamışam. Təkcə onu yox dayımın sayısız maddi yardımını da geri qaytarmamışam.
"qısa müddət sonra atamın qardaşı məni qapının ağzına qoydu. axşam gəldim evə ki bəs paltarlarım çantada qapının ağzındadır. soruşdum nə məsələdir, əmim dedi ki, bəs güya evdə güvə var paltarlarıma ziyan verər deyə qapının ağzına qoyublar." - camaatın şəxsi yataq otağına girəndən sonra bağlı otağı açıq qoyub dərsə gedəndə, telefon zad qurdalayanda necə olmalı idi sizcə nəticə? Hələ də utanıram bu şeylərə görə. Lənət olsun.
"dərsdən sonra təsərrüfat ilə məşğul olurdum, məcburən, çünki orada başqa cür yaşamağım mümkün deyildi. bununla belə yenə də təhqirlərə, aşağılanmalara məruz qaldığım olurdu." - dərsdən sonra qrup yoldaşım işləyirdi amma mən axı asan yolu seçən idim ona görə işləməmək üçün min yola əl atırdım. Əşi anam xəstə canı ilə işləyirdi onsuz da nə vecimə.
"film, serial izləyərək, kitab oxuyaraq özümü inkişaf etdirdim. və universiteti bitirdim, anamın sayəsində." - film-serial izləyərək inkişaf etdirdiyim yeganə şey ingilis dilində qulaq asma qabiliyyətim oldu. Amma deyim ki, onları sadəcə həzz almaq üçün izləyirdim.
"1-ci kursdan sonra nə zəng etmişdi nə də ki məni görmüşdü. yox, bu dəfə saxta da olsa gülərüz idilər. dava qışqırıq da salmadı." - çünki haqsız olan mən olmağıma baxmayaraq əmimin nömrəsini bloka atmışdım. Oyda. Soxalar mənim kimi adama. Borcunu qaytarmaq əvəzinə etdiyim qəhbəliyə bax.
Hələ qardaşıma qarşı etdiyim haqsızlıqları sizə demirəm... Mənə əsgərlikdən sonra telefon aldı və mən isə sonra onunla iş tapmaq üstündə dava etdim. Çünki işləmək istəmirdim. Əsgərlik belə məni adam etmədi. Halbuki orda olanda tərxisdən hər şeyi düzəldəcəm demişdim. indilərdə yenə anamı kənddə işləməyə məcbur edir, özüm isə *Chuck*'ı izləyirəm. Fuck.
Göründüyü kimi məlumdur kimin ağ, kimin qara olduğu. Hələ bu yazdıqlarım aysberqin üzdə olanıdır.
özümü acındırdığım, yazıq kimi qələmə verdiyim üçün üzr istəyirəm. Amma söz vermişəm ki, hər şeyi olmasa da çox şeyi yoluna qoyacam. Borcları geri qaytaracam. Qardaşımla barışacam. Anam və atamın normal həyatını geri qaytaracam.