8. Bir çoxu bunun səbəbini bir birini sevmədən, tanımadan, məsləhət üzərinə qurulmuş ailələrdə görür. Əlbəttə ki, doğrudur bu da. Ancaq hər zaman bir birini sevməklə də məsələ həll olunmur. bəzən elə olur sevmədən evlənir kimsə ancaq oxşar şeylər istəyirlər deyə daha xoşbəxt olurlar, bəzən əksi olur.
Anam və atam sevərək evləniblər, uzun müddət də sevgili də olublar. Bəs o qədər vaxta bir birlərinin qüsurunu görmürmüşlər? Görürmüşlər ,əlbəttə, ancaq sevginin gözü kor olur misalı. Evləndikdən sonra, artıq sevgi bağlılıqla əvəz olunandan sonra, birlikdə yaşananlar fikir ayrılıqlarını bariz şəkildə önə sərdikdə, münaqişələr qopmağa başlayıb. Və bu uzun müddət də davam etdi. Arada çox şey yaşandı.
Düşünürəm, uşaq olanda hər zaman bir tərəfi günahlandırardım. Ancaq indi görürəm ki, hər iki tərəf özünə görə haqlıdır. Ayrılıqda baxanda da hər ikisi də yaxşı insandır. Ən azından müsbət keyfiyyətləri üstünlük təşkil edir.

Azərbaycanda iki gəncin ailə qurması üçün biçilmiş o standartlar da hər ikisində olub deyə heç kəs onların birlikdəliyinə qarşı çıxmayıb. Bir birlərini də seviblər, tanıyıblar, bax elə burada deyərlər nəyiniz çatmır axı?

Mən deyim, həyata ortaq baxış. Həyat yoldaşı seçəndə bəlkə də ilk baxılmalı olan budur. Həyata eyni yerdən baxmaq lazımdır. həyata qarşı olan ümidlər bənzər olmalıdır. Uyğun olmalıdır. Bir addımlayacağınız yolda biriniz sağa digəriniz sola dönmək istəyəndə belə mübarizələr çıxır ortaya. Bu zaman da ya ayrı yollardan getməli olursan, ya da bir tərəf gözünü yumub digərinin əlindən tutub gedir. Ancaq xoşbəxt olmur. Öz istədiyi yolla gedən də xoşbəxt olmur.

Düzü bu mövzuda yazmaq da, düşünmək də, xatırlamaq da yorur. Sadəcə Bu və oxşar başlıqdakı entrylərə baxanda çoxu sevgisizliklə bağlamışdı deyə öz müşahidələrimi bölüşmək istədim.