87. Bir dostum var Əli adında. O evlidi. Yuxuda onun evindəydik. Mənim də yanımda sevgilim var. Dostuma deyirəm ki, kökəlmisən (çünki realda çox arıqdı). O da sevinir, rəqs etməyə başlayır. Ayağını çırpır stola, soruşuram ki, ayağın necədi? Dostumuza etdiyimiz o bomba zarafatı bu dəfə yoldaşı edir: "Ayağı deyil, Əlidi əhə əhə". işin qəribəsi odu ki, mən və sevgilim çox gülürük bu zarafat. Qız şikayətlənir bir yandan da ki, biz niyə bu zarafatlara gülürük axı. Birdən birə bütün gedişat dəyişir yuxuda. Mən deyirəm ki, istəsən daha ciddi şeylər edək. O hə deyir, mən də həmin anda diz çöküb evlənmə təklifi etməyə başlayıram. imkan vermir bitirim. Məni qaldırır ayağa və deyir: "Əzizim nahad, bu qısa müddətdə məni heç olmadığım qədər xoşbəxt etdin, yaxşı ki, varsan, yaxşı ki mənimləsən". Dəlicəsinə öpüşməyə başlayırıq, ailə, uşaq falan vecimizə almadan.
Edit: Sevgilim yoxdu, buna görə yuxu daha gülməlidi