991. həmişə kiməsə bağımlı qalmaqdan, asılı olmaqdan qorxmuşam. tam qorxu deməyək də, narahat olmuşam və ürkmüşəm. bu gün fərqinə vardım ki, antidepressant və yuxu dərmanından asılı hala gəlmişəm artıq. dünən yataqdan qalxmağa ərinəcək qədər yorğun olduğumdan dolayı *ketilept*i götürüb atmağa ərindim. yerin içində 1 saat fırlansam da, yuxu getmədi gözümə. üsttəgəl depressiv düşüncələrə və beynimdəki səslərə boğuldum. məcbur dərmanı içdiim yenə...

bu səhər də antidepressantı içməyi unutmuşam. bütün gün ərzində gərəksiz həssaslıq, əsəbilik, kədər mənimlə olub. gərgin olarkən dırnaqlarımı ovcuma batırmaq vərdişimə görə dırnaqlarımı da dibindən kəsmişəm.

nə ara bu həddə gəldim, heç özüm də bilmirəm...