993. Bu gün, nəhayət, dərs oxuma qərarına gəldim. Riyaziyyat dəftərimi açdım, səliqəli qalmışdı. 9-cu sinifə başlayanda təzələmişdim bütün məktəb əşyalarımı. Hər şey yenidən başlayacaqdı, böyüyürdüm -* imtahanlarım olacaqdı, dostlarım var idi. Heç olmasa, o vaxt elə düşünürdüm

Dəftərə göz gəzdirdim həvəslə yazılmış ilk səhifələr, ev tapşırıqları, ay tarixləri, "sinifdə" yazıları və daha sonra axırıncı sinifdə yazdığım tapşırığım: 03.02.2020 , çalışma 3 sadəcə adı. özünü Köçürməmişəm. Yəqin lövhəni görmədiyim üçün bilsəydim sinifdə axırıncı günümdür yazardım, əlbəttə

Sonrası isə onlayn dərslərdən yazılan həvəssiz qaydalar, üzdən Köçürülmüş çalışmalar, boş səhifələr, boşa keçən günlər

Bir il öncəki həyatm yadıma düşdü, o vaxt da çox xoşbəxt deyildim, bilirəm. Ancaq bu gündən daha həyacanlı və həyat eşqim var idi. Məktəblərin bağlandığını eşitdiyim vaxtı xatırladım. Məktəbdən çıxıb evdə telefondan elanı görmüşdüm marketə gedirdiM xəbərin sevinciylə birgə. Yolda sinif yoldaşım Yusiflə elnuru gördüm, onlar da bilirdilər, sevinib xəbəri verdilər. mən də həmçinin, Bir-birimizi görməyəcəyimiz üçün sevinirdik o vaxt, nə qəribədir. Bəlkə onlar üçün hələ də yaxşıdır -* amma mən isə Sadəcə həyatımın mənasızlıĞı ilə baş-başayam, hər şeyin bu cür yarımçıq qalması əsəblərimi pozur, "ən gözəl yaş" dedikləri dövrdə evdə ilişib bədbinliklə mübarizə aparmaq necə də mənasızdır, sözlük