27. qaşımın üstündəki çapıq izidir.

Çoxları belə bir yarasının olması üçün kosmetik vasitələrə əl atıb, plastik cərrahiyyə əməliyyatı keçirsələr də(hətta qaşının üstündən ülgüc izi qoyanları da şəhərdə çox görürük), məndə bu iz təbii yollarla əmələ gəlib.

deməli 1-ci sinifdə oxuyuram. məhlədə böyük torpaq bir stadion var. onun ortasında ilk öncə çubuqla sonra isə biznesi daha da böyüdərək əsgərlərin zirzəmiyə yığdıqları bel və külünglərlə qazıntı işləri aparırıq. bir müddət keçdikdən sonra isə meydançanın tam ortasında böyük bir çuxur əmələ gətirməyi bacarmışdıq..

yenə bir gün çiynimizdə inşaat vasitələrimizlə gedərkən(mən arxada , dostum isə qabaqda), sağ tərəfdə oynayan uşaqlara baxırdım. Öndə gedən dostumun əlindəki belin dəmir tərəfi mənə baxırdı və mən bunu görmürdüm. Birdən-birə gözümün üstündə bir qaraltı və ağrı, ağrı ilə birlikdə soyuq nəsə hiss elədim. Əlimi gözümə qoydum, gözümü təkrar açıb əlimə baxdığımda isə əlim qanlar içindəydi.

Sən demə bu ağıllı* dırnaq içində getdiyimiz yerdə qəflətən dayanıb ayaqqabısının ipini bağlamaq üçün əyilirmiş, həmin an da mən bilmədən bel ilə kəllələşmişəm.

Nə isə, gözümdən qanlar axa-axa, ağlaya-ağlaya qaçdım evə. Üstündən yarım saat falan keçəndən sonra uşağın anası iynə-dərmanla gəldi(həkim idi) mənim qaşımın üstünə kompress falan qoydu.

Həmin gündən mənə qalan bir yaşadığım şok, bir də gözümün üstündə paralel şəkildə uzanan iki çapıq oldu..