Səhər saat 6:30
Yuxusuz keçən gecə.
Həmişəki kimi, göyərçin gələsidir. kondisionerin üstündə qanadlarını çırpacaq, sən də çörəyi didişdirib qoyacaqsan qabağına, yemləyəcəksən bunu. Amma hələ ki, göyərçindən bir xəbər yoxdur. Çayı qoyub, başıaşağı, yorğun halda balkona çıxırsan ki, bir az nəfəs alıb çölə-bayıra baxasan. Avtopilotda getdiyin yerdə maykanı kənara çəkmək üçün avtomatik şəkildə əlini uzatdığın an qəfil ayılırsan ki, блят! Bu nədi, alaaa?! Əlivin 7-8sm uzunluğundakı bu
məxluqa dəyməyinə 3-5sm qalıb. xiyar görmüş pişik
kimi necə diksindimsə. 2 ildir həşərat-zad da görmürəm deyə, ümumiyyətlə, çox gözlənilməz oldu. Özü də, belə heç gözləmədiyin anlarda baş verəndə adam əlinə yiyə dura bilmir, gözün görə-görə əlin böcəyə uzandığına baxırsan. Həşərat fobiyası olanlar yaxşı bilir, adamda necə ürpənmə, "karıncalanma" olur. Bütün gövdə arxaya çevrilmə reaksiyası verir, adamın qarın hissəsi bir anlıq bükülür, boğaz dərisi, çiyin - bütün hissələr sıxılır deyə "oay blyat" deyə də bilmirsən, səs də titrəyərək qırıq-qırıq "o-a-aa-aııyy" kimi əndrabadi formada çıxır. Necə sıxıldısa, bayaqdan "press" əzələlərim ağrıyır. Səhər-səhər infarkt keçirəcəkdim az qala.