2. (bax: anhedoniya)

işgəncədir, sözün əsl mənasında. dərdini kimə desən başa düşməyəcək kimi hiss edirsən. etməyin zəruri olduğu işlər var gündəlik rutinində, ancaq heç nəyə taqət və marağın olmur. heç nədən zövq ala bilməmək də adamı mental və fiziki yorğunluğa sürükləyir. nə istədiyi heç özün də bilmirsən.
2019. ildə 4-5 ay heç nədən zövq almayaraq keçirmişəm. sonra necəsə keçib getdi, xatırlamıram. amma həmin vaxtları günlüyümə qeyd etmişəm. oxuyub keçmişdəki mənə baxdıqca özümə yazığım gəldi. qatmaqarışıq duyğularımdan bir neçə abzas:
"5 noyabr 2019, saat 12:56, alt bufetdə oturmuşam, kofeylə bulkamı içdim. çox pis hiss edirəm özümü, daha doğrusu heç nə hiss etmirəm. Sanki bir boşluğun içindəyəm. Ağlamaq istəyirəm, çığırmaq istəyirəm. Ama səsim çıxmır, göz yaşlarım var, ama onları gizlətməyə çalışıram. Öz halımdan başım çıxmır. Niyə axı belə oldum? Yenə nə duyğusallıqdı bu? Özümdən aslı deyil. axı niyə? Niyə? just try to don't give a fuck. Səbəblər var, həmdə çox. Boşuna özümü yıpradıram. Çox emosional və duyğusal, həssas olmuşam. Rahat yata bilmirəm, içimdə nəsə var məni boğur, ürəyim pis olur, gözüm dolur. Kaş səbəbini bilsəmdə yox eləsəm. Həqiqətən özümü çarəsiz hiss edirəm. Özümə etiraf edə bilmədiklərimi bura yazıram. Ruhən çox dağınıq, boşluq içərisində, heçnəyi vecimə almayacaq tərzdə hiss edirəm. Sanki nəsə boğur məni. Səbəbini bilmirəm, ümid edirəm ki tezliklə keçər, bu yazıya güləcəyim günü gözləyirəm. Bilmirəm nədi məni sıxan, ürəyimə yük olan. Sadəcə hər şeyin tezliklə bitməsini istəyirəm. Yoxsa tək çıxış yolum intihar olacaq. Hər gecə yatanda bəlkə sabah hər şey daha yaxşı olar deyirəm, amma olmur. Boşuna ümidlənərək günü-günə calayıram. Sadəcə ruh kimi gəzırək. Baxışlarım donuq və boşdur, görürəm güzgüdə. Heç nədən zövq alıb əylənmədiyim üçün həyat enerjim ölüb. Ağalamağa, sakitləşməyə ehtiyacım var. Kimsə məni anlamırmış kimi hiss edirəm. Dərsləri oxuya bilmirəm, fikrim yayınır. Ama qiymət almalıyam. Zibil! Hər şey qarışıb bir birinə. Gün başlamamış beləyəm. Bilmirəm nədi kefimi pozan. Yuxum çox narahat olur, yata bilmirəm və iki həftədir hər gecə ağlayıram səbəbsizcə. nəsə sıxır məni ama bilmirəm nə.... bu qədər həssas olmamalıyam, lənət olsun. Heç nədən zövq ala bilmirəm, nə serial, nə film, nə kitab, nə dəki musiqi, sadəcə kafamı dağıtmak için. Onlar da yaramır, gərəksiz səs-küy olur beynimin içində. Ancaq yerin içində uzanıb yorğana büküləcək mooddayam. Nəysə, getməliyəm.. i hope everthing gonna be okay..."

günlüyümü itirmək ehtimalını nəzərə alıb bura da atım bu yazını. gələcəkdə yenə gəlib sözülükdən oxuyaram.