3. Hər dəfə baxanda məni depressiyaya salan film. Təkcə bu deyil ümumiyyətlə amerikan gənclik temalı filmlərini izləyəndə bu cür depressiv hisslərə düçar oluram. Ancaq bu filmin yeri ayrıdır. Bilirəm doğulduğumuz ölkənin müəyyən problemləri var, aydın məsələdir ki, bura amerika və ya inkişaf etmiş avropa ölkəsi deyil. Bir tərəfdən də həyata bir dəfə gəlirik və onu ən yaxşı şəkildə keçirməliyik. Az qala bitəcək Gənclik illərimdə bir dənə də qızla münasibəti olmayan mən, bu filmə baxıb necə depressiyaya düşməyim? indi biri deyəcək ki, ala heç ölkədə imkansızlıqdan məktəbə gedə bilməyən insanlar var, sən də düşmüsən qız harayına. Axı bu cür "şükr et" tipli arqumentlər məni daha pis vəziyyətə qoyaraq, əlimdə olanlara görə məni günahkar hiss elətdirir. Şükr etmək yerinə daha yaxşısına çalışmalıyıq, hansı vəziyyətdə olursaq olaq. Nə isə heç bilmirəm bunu niyə yazıram bu başlığa. 22 iyunda yenidən Bakıya dönürəm, müstəqil yaşamağa, işləməyə, sevgili tapmağa çalışacam. Bye.