34. məsələlərin bu qədər böyüyüb problemə çevrilməsinin başqa bir səbəbi də var:

lgbt olmayıb da bir-birindən fərqli olan insanlar, (mühafizəkar vs liberallar) bir-birlərinə olan nifrətlərini həmişə müxtəlif irili xırdalı mövzular üzərindən ötürürlər. psixoloji adı da var bunun, yönləndirilmiş nifrət. futbol komandası ola bilər, müharibə ola bilər, hansısa məhşurun mənasız hərəkəti ola bilər. nəticə etibarı ilə ortada qalan həmin subyekt özü olur. amerikadakı qaradərililərin haqqlarını müdafiə edən ağlar kimi, onlar o qədər danışmasa əslində, qaralar ikinci sinif kimi hiss etməz özlərini. öz ən yaxın dostum deyirdi yarı qara dərili, bezmişdi hər yerdə black lives matters görməkdən. lgbt-də elədir. bu qədər gözə batırılanda əks təsir doğurur. gürcüstanı da, bakısı da, amerikası da. mən şəxsən homoseksual olsam məni narahat edərdi səndən istifadə edərək millətin sosial mediada prim toplaması.
yəni məndən məsləhət, növbəti dəfə sosial mediada dəstəklədiyiniz həssas mövzular barədə postlar görəndə, paylaşıb ya bəyənmədən bir də düşünün. passivlik əslində daha düzgü hərəkətdir. dəfələrlə deyilib, demişəm, bir də dedim. başa düşənə quzu kəsəcik.

ev tapşırığını başa düşmək üçün əlavə materiallar:
liberal 1 - özündən daha az cool olan geri qalmış olaraq düşündüyü əhməd'in lgbt sevmədiyini görür və artırır: "aa siz xiyarsız baxın mən zoram yeniliyi dəstəkləyirəm iki qaqaş öpüşəndə nolur ki!"

mühafizəkar 1: hər həssas mövzudan şüvən kimi istifadə edərək özünü gözə soxan heterosexual fidan'ın vay şüvənini görür və artırır: siz hamınız xiyarsız!

gördüyünüz kimi yuxarıdakı iki misalda heç bir homoseksual iştirak etmir, ama mövzunun problemə çevrilməsində hər iki heteroseksual yaxından iştirak edir.

əhməd və fidan xiyardır.
əhməd və fidan kimi olmayın.