1. bu sifarişi verən: zazoza
dünya üzərində yaşayan insanların əksəriyyətinin yaşamağa layiq olduğunu düşünmürəm. (misal üçün ortalama tiktok istifadəçiləri)
şəxsən yolda qurumuş bir ağac görəndə və ya ölüb yol ortasında qalan it/pişik cəsədi görəndə, afrikada susuzluqdan ölən, yaxud əfqanıstanda müharibədə ölən insanları gördüyümdə olduğundan daha pis hiss edirəm özümü. irqçilik və ya başqa bir şey deyə bilərsiniz, əlaqəsi yoxdur. yaxud joker bənzəri bir cəmiyyətdən təcrid də yaşamamışam, belə hiss etməyimə səbəb ola biləcək spesifik bir hadisə də olmayıb. nəyə görə olduğunu bilmirəm, ancaq bəzən sevdiyim insanlar ölsə belə vecimə olmayacaqmış kimi hiss edirəm. səbəbi nədir görəsən?
onda bəs sən özün yaşamağa layiqsən? açığı bilmirəm və maraqlı da deyil.
love, death and robotsun ikinci sezonunda pop squad deyə bir bölüm var. spoiler olsun istəmərəm ancaq, həmin bölümdə insanlar ölümsüz olur və artan nüfuz problemini həll etmək üçün təzə doğulan uşaqları öldürən polis tipli bir təşkilat formalaşdırılır. çoxları üçün dəhşətli görünə bilər, ancaq mən izləyəndə tüküm belə ürpəşmir. şəxsən gələcəkdə belə bir təşkilatın formalaşmasını dəstəkləyən azlığın içərisində ola bilərəm və ya maaşlı çalışmaq üçün müraciət də edə bilərəm. "bəs sənin və ya sevdiklərinin başına gəlsə???" deyə ağıllılıq etməyə ehtiyac yoxdu, dediyim kimi sevdiklərimin başına belə hadisələr gəlsə belə, vecimə olmayacaqmış kimi hiss edirəm. bəzən görəsən psixopat və ya sosiopatam mı? deyə düşünürəm həqiqətən də. əksər zamanlar "insanlar acından ölür, yeməyə çörək tapmır" və yaxud "mövcud hakimiyyət xalqa zülm edir" şəklində çıxışsam da, sözün açığı bunlar çox da vecimə deyil.
mənə görə insanların yaradılmasında ilahi bir məqsəd yoxdur, özümüzə biçdiyimiz dəyərə layiq deyilik. məqsədsizcə çoxalıb, törəyən bakteriyalarla, insan fərdi arasında bir fərq görə bilmirəm. necə ki, bakteriya öləndə heç kimin vecinə də olmur, niyə insanın ölümü bu qədər böyük bir problem olmalıdır ki?
nəysə, belə, xəstəlikli fikirlərimi sözlüklə bölüşmək istədim sadəcə.