60. 18 gün idi evdə yox idim, bacımgildə qalmışdım. Artıq bir neçə gün idi mamagil bilirdi ki, qayıdacam. Evə bir girdim, otağımda heçnəyi atmayıb, əksinə hərşey necə qoymuşamsa elədi (əvvəllər hərşeyi yerə vızıldadıb,üstünə vacib şeyləri də lazımsızdır deyib atırdı mama) və marojna, çoxlu şkoladlar ,ən əsası isə varlıların çipsisi olan crispi çipsisi almışlar. Marketlərdə görəndə belə çox baxmayıb birbaşa chipsim alan mən, həyatımda ilk dəfə bu crispidə yedim , çox dadlıydı. Amma yenə də içimdəki fakir,simic olan sincab ekonomya olsun düşüncəsi ilə yenə chipsim alacaq və aldıracaq.
Ümumən bu hadisə də məni ən çox sevindirən, məni düşünmələri və mamamın birbaşa crispi çipsisini almasıdı. Ulan lays-ə belə bahadı deyən mən qat-qat baha çipsi yedim. Özümü illərlə şəhərdə yaşayıb anidən dağlı -dərəli,göllü-çəmənli bir yerə gedən insan kimi hiss edirəm. Əvvəl axır necə o şəhərə dönəcəksə, bu cipsi də bitəcək, əsas odur, vitrinlərdə görüb fakirlikdən canım belə çəkməyən cipsi yedim. Möhtəşəm ötəsi hisslər.
(baxma: dünyanın 8-ci möcüzəsi )
(baxma: çipsi )
Edit. Beyin fakirliyindən çipsinin adını beıə düz yadımda saxlamamışam, adı priglesdir.