1. indiyə qədər oxuduğum ən maraqlı və fərqli tərzi olan manqadır. nəyə görə fərqli deyirəm, çünki çox qəliz məsələlərə toxunur. ən çox üzərində durduğu məsələ də məhz qədər, alın yazısı və əsas da bizim millətin dilinə saqqız olmuş "qismət" problemidir. baş qəhrəman guts hal-hazırda populyar olan "anti-qəhrəman"ların babası sayıla biləcək bir obrazdır. ilk başlarda, nə üçün mübarizə apardığını anlaya bilmirsən, hətta bəzi yerlərdə "bəlkə də manqanın əsas villainı budur" deyirsən, hətta bir hissədə ( səhv etmirəmsə 4 və ya 5-ci hissədə) qızın gözü qarşısında atasının başını kəsir və qızı bunu izləməyə məcbur edir, edərkən də zövq alır. nə? qəliz mövzulara toxunur deyərkən ciddi idim.
"The golden age" hissəsində isə guts haqqında ətraflı olaraq - uşaqlığı və keçdiyi həyat yolu barədə məlumat alırıq, elə uşaq vaxtından üzü gülməyib qəribin.
bir digər bəhs edilməli olan mövzu da manqanın yaradıcısı olan kentaro muiranın şəkillərdəki ustalığıdır. manqada ağac, daş, torpaq, bulud - bir sözlə ən xırda detal belə çox ustalıqla çəkilib. bir tərəfdən oxuyub, bir tərəfdən də şəkillərə ilişib qalırsan.
bəzi hisslər var ki, alman deyilsənsə, onu sözlə ifadə edə bilmirsən, bu da həmin formada. oxuyarkənki hisslərimə ən yaxın söz mənim üçün "boşluq" ola bilər. indi yadıma gəlmir, bu barədə kimdənsə eşitmişdim, "berserk oxumadan ölməyin" deyirdi. elə məncə də, oxumadan ölməyin.