23. oğlan olmağın mənfi xüsusiyyətləri zadı yoxdur. * əsgərlik savayı iki cins də sikdirib. mənfi xüsusiyyətlər dediyimiz şey hamımızın boynuna yıxılan, etməyə məcbur olmadığımız yüklərdir. bunları edib-etməmək xarakterə bağlıdır. hamıya yıxılır, qadınkişi fərq etmədən. azərbaycanın sikik bir şəhərinin poxlu məhəlləsənin empatiyadan yoxsun bir ailəsində dünyaya gələn oğlanın onsuz da normal həyatı olmayacaq. ailə, qeyrət bələdçiliyi boynuna atılacaq, bütün məsuliyyət ona yüklənəcək, dəyərsizləşdiriləcək, insan yerinə qoyulmayacaq. bir növ qreqor zamza olacaq. işləməyə və köləliyə məhkum olacaq. oğlan bunlara qarşı çıxarsa, yox sayılacaq, məhəllədə adam yerinə qoyulmayacaq, söyüləcək, döyüləcək, travmalarla üz-üzə qalacaq, məktəbdə yalnız qalacaq, depressiyaya girəcək, içinə qapanacaq, təcavüz də oluna bilər, dostları onun fikrinə önəm verməyəcək, yox sayılacaq. ailəsi üçün çabalayacaq, olduğu insan ola bilməyəcək. ailəsi heç vaxt onu qəbul etməyəcək, qohumlar arxasınca min söz deyəcək, peysər, cındır, oğraş olacaq. xeyir vermədikcə bir böcəkdən fərqi olmayacaq. qadınlarda da vəziyyət o qədər fərqli deyil. eyni şəraitdə böyümüş qız, gərək şablona uysun. açıq geyinsə də, geyinməsə də gözlər üstündə olacaq. açıq geyinsə, qəhbə olacaq. oğlanlarla səmimi danışsa, fahişə olacaq. hər cür sözü eşidəcək, yaxın qohumları tərəfindən təcavüz olunacaq, məktəbdə, avtobusda, metroda sikinə sahib çıxa bilməyən "kişi"lər tərəfindən əllənəcək. bakirəlik mövzusunu demirəm hələ. iki cinsiyyətin üzərində dəhşət yük var. ikisinin də mənfi cəhəti azərbaycanda doğulmaqdan başqa bir şey deyil.

mənfi xüsusiyyətlər xarakterlə bağlıdır, cinsiyyətlə yox. ya şəxs hər şeyi başdan qəbul edib xoşbəxt həyatına davam edəcək və bu yuxarıdakıları yaşamayacaq, ya üsyan edib bütün bunları yaşayacaq və öz ayağı üstündə necəsə duracaq, ya yarı könüllü üsyan qaldırıb yoldan dönəcək, boynu aşağıda, həyatına susaraq davam edəcək, ya da dözə bilməyib intihar edəcək. hamısı xarakterlə bağlıdır.

qucaqlamaqqucaqlanmağı örnək götürək. mən məktəbdə hamı ilə rahat qucaqlaşırdım. qızoğlan fərq etmədən. pis idim, dəstəyə ehtiyacım var idi, "qucaqla məni" deyirdim, ya da özüm qucaqlayırdım. kimsə pis olurdu, qucaqlayırdım, ya da məni qucaqlayırdılar. bu mənim extrovertliyim və səmimiliyimlə bağlıdır, oğlan olmağımla yox. qızlarla da rahat idim, oğlanlarla da. oğlanların rahat qucaqlaşa bilməməsi, tabuları qıra bilməməsindən irəli gəlir, "kişi dəmir kimi olar!", "kişi yumuşalmaz!", "kişi ağlamaz!", "kişi özünü zəif göstərəcək hərəkətlər etməz!" və s. kimi tabuları nəzərdə tuturam. cəmiyyət basqısı işte. qırmaq da güclü xarakter tələb edir.

siktir edin də blət. hamısını siktir edin. nəyinizə lazım? niyə dərd edirsiz? sizi məhv edən ailə, ailədi? sizi çürüdən, zəhərləyən sevgi, məgər necə sevgi ola bilər? camaatı sikdir edin. beyinsiz "dostlarınızı" sikdir edin. qohumları sikdir edin. xalxın uşağını da sikdir edin. ya istənilən kimi yaşa, kafan rahat olsun, ya da siktir elə da. başını əyən kimi kölədən başqa bir şey olmayacaq insan. ailəyə də ailə demək olmaz da. köləlik və istismar üçün uşaq doğurlar. azadlıq, açıq fikirlilik yoxdu. səsini çıxardınsa, döyülürsən. sənə qram kömək, dəstək olmadıqları halda, səndən onlara kömək etməyini, həyatını yox saymağını istəyirlər. qızsansa da, varlı ər. fikrinin önəmi də yoxdur. ala onsuz da bu sikik ölkədə insan olmaq, özün olmaq çətindi, nəyə durub oğlanqız ayırırsız ala? nə bakirəliyin önəmi var, nə oğlanlığın, nə də ailənin. insan olun blət, istədiyiniz kimi yaşayın. bir dəfə həyata gəlirsiz onsuz, sonrası da məlum deyil. həyat sizindi, idarə də sizdə olmalıdır, vse.

bu başlığı bir az çox ciddiyə almış və temadan temaya keçərək özümü itirmiş ola bilərəm. arada olur belə patlamalar.