1. heç kimi önəmsəməyən, pul xərcləmək və əyləncə üçün yaşayan insanların yaşadığı sindrom. bilindiyi üzrə kaliforniya amerikanın "əyləncə mərkəzi" olaraq adlandırılır. ona görə də bu sindroma ev sahibliyi edir. bu sindromu yaşayan insanlar sadəcə özləri üçün yaşayar, "başqası acından ölürsə, mənə nə?" mottosu ilə hərəkət edirlər. ətraflarındakı insanlar əgər qadındırsa gözəlliyi, kişidirsə uğurlarına görə yanında olurlar. ətrafında saxta dostlar olur. gözəllik və ya uğur olmadıqda isə yalnız olurlar, çünki yanlarındakı "dostlar"-ı onları tərk edir. bu sindromun yalnızca bir nəticəsi var. bədbəxtlik.

3 əsas simptomu var:
- zövqə düşkünlük
- eqoizm
- yalnızlıq

hedonizm və narsisizm ön planda olur. zövq verən şey yaxşı, verməyən şey isə pis olaraq ikiyə ayrılır. əyləncəyə sərf etmək üçün pul qazanmaq həyat fəlsəfəsi halına gəlir. yorğunluğu atmaq üçün daha çox əylənir və davamlı əyləncənin ruhlarında yaratdığı yaraları aradan qaldırmaq üçün əyləncənin dozunu getdikcə artırırlar.

"Susuzluklarını deniz suyu içerek dindirmeye çalışan, tuzlu sudan yandıkça daha çok deniz suyu içen bu sendromdan muzdarip insanlar bu yaklaşımlarıyla ömürlerini bir kısır döngüye kurban etmektedirler."

həyatlarındakı gerçək dostları itirərək yalnız şəkildə ölürlər. bir müddət sonra həyatı maddi çərçivəyə sığdırmaq mənasız gəlir. yaxşısı, bunu fərq etməkdir. həyatı sadəcə özümüz üçün yaşamaq bizə əbədi xoşbəxtlik gətirməyəcək. əbədi xoşbəxtlik, başqa insanlara bir şeylər qatdıqda gəlir, məncə. həyat daha mənalı və yaşanıla biləcək şəkildə olur. bir işə yarayırsan ən azından -*