həyatını bir yerə yığa bilməyən artistlərin hekayəsini çox gözəl göstərir film. səliqəsiz həyatıma bir məna qatdığı üçün modigliani yəqin ki həmişə mənimlə birlikdə olacaq. filmdə gecələr küçələrdə sərxoş avara və yalnız gəzdiyi səhnələr çox gözəldir. bütün digər heç vaxt qazana bilməyən ama səmimiyyət və sadəlövhlüyündən əl çəkməyən sənətçilər kimi modigliani həmişə gülürdü.
filmin son səhnəsi çox təsirlidir, picassonun məğlub olduğunu qəbul etməsi, sevgilisinin son portretə olan sevinci və.s
izləməyənlər üçün mütləq izləniləsi filmlərdəndir, hələ sənətə marağınız varsa.
modigliani'ni qadın olaraq tanısam, hər dəfə təkrar və təkrar vurular və heç vaxt peşman olmazdım yəqin.
(youtube: 
)
)(youtube: )
)
şərhlər: