1033. Özümü bildiyimdən bəri Kimləsə haradasa oturub yemək yeyib içəndə, əgər qarşımdaki mənə ismarlayırsa mənə çox piss hiss etdirir. Elə zənn edirəm, qarşımdaki içindən fikirləşir ki, bəs bu xiyarda mənim şotuma nəsə içdi - nəsə yedi. Bu səbəblə çoxu vaxt kiminsə mütləq ismarlayacağını bilirəmsə, heçnə yemirəm, içmirəm, ən pis ehtimal çay yada su istəyirəm. Ona görə hətta qonaq belə gedəndə, qonaq evin iqtisadi gücünün potensialını nəzərə alıb, yeyəcəyim şeyin qiymətini hesablayıb, ona uyğun bir şey alaraq gedirəm. Məsəl üçün heçnə yeməyəcəyimi ehtimal edib, ancaq çay - şirniyyat yeyəcəmsə, 2-3 manatlıq vafli zad alıram. Elə qonaq olur bilirəm mütləq nəsə yemək zad verəcək, onda 6-7 manatlıq şokalad qutusu zad alıram. Elə hesablayıram ki, getdiyim yerdəki insanın mənə servis etdiyi şey qarşısında mənfiyə düşməyim.

Liseyin 2.ci illəridi idi bir varlı sinif yoldaşım var idi, ordada çoxusu kasıb uşaqlar olduğu üçün, çoxu ona yaltaqlanırdı ki, olara nəsə alıb etsinlər, oda kefinə düşəndə alırdı kefinə düşəndə almırdı. Mənlə isə dost idi (bff deməzdim ancaq aramız yaxşı idi). Mənə hər dəfə deyirdi, gedək bufette polnu yeyək mənlikdi, heç vaxt razı düşmürdüm, elə olurdu yalvarırdı mənə ki, bəs sənə nəsə alım. Bir dəfə necəsə oldu saqqızımı oğurladı, mənə 80 qəpiklik çörək arası birşey aldı. Məndə birtəhər sıxılaraq yedim. Sinifə gələndə nəsə söhbət düşdü, birdən qayıtdı ki, mənim şotuma çörəkarası yeyibsən, indi nəsə nəsə. iŞiN pis tərəfi mən özümdə onu rahatlıqla alacaq iqtisadi gücə sahib idim, hirslənib 80 qəpiyi çıxardıb tulladım üstünə. Bu hadisədən sonra artıq bu hissimdə daha əmin oldum ki, kiminsə şotuna nəsə yeyib - içmiyim. Fərqi yoxdur dost-qohum-qız olsun.
Mən özüm qarşımdakına nəsə ismarlayıramsa və ya alıramsa vecimə olmur bu arada.