11. bu axşam yuxuda öldüyümü görmüşəm. daha doğrusu, ölürdüm, sonra dirilirəm. *vivid dreams* seriyasından daha bir maraqlı yuxum.

tamam çökmüş, halsız idim. atama deyirəm ki, baş daşıma "ölmək istəyirdi özü, üzülməyin" yazdırın. ata deyir allah icazə verməsə, ölməyəcəksən. sonra özümü evimizdə görürəm, qonaq otağımızda yerə yıxılıb qalmışam, son nəfəsimdir. anam başımın üstündə durub, mənim fincanımda su əlində tutub. kədərli deyildi, laqeyd baxırdı üzümə. ağrı hiss eləmirdim, amma son nəfəsim idi. ölmək üçün gözümü yumuram, gözləyirəm, amma ölmürəm. gözümü açanda atamla anamı başımın üstündə görürəm. mama deyir ki, sadəcə, xəstəsən. yemək yemirsən, zəifləmisən. bir də xərçəng var, amma sağalacaqsan. ata da deyir ki, demişdim sənə, allah izin verməyəcək ölməyinə, hələ çox adama lazımsan. ardınca çox tanışlarım zəng edir mənə, dəyərli olduğumu deyir. dəxlisiz adamları görmüşəm aq yuxumda, unutduğum məşğələ yoldaşlarımı belə görmüşəm.

vivid dream olduğu üçün oyananda çox qəribə oldum. ölümü hiss etdim, dəhşət qəribə duyğu idi. xoş və rahatlıq dolu idi. görəsən, həqiqətən elədir? kafamda delice sorular.