19. Məktəb vaxtı 4-5 nəfər arası saz uşaqlar idik. 10-11ci siniflərdə oxuyanda bir sinif yoldaşımın anasıgil bakıya köçüb işlə bağlı orda yaşayırdılar. Bu da rayondaki evdə tək qalıb məktəbə gəlirdi. Dərs oxuyan da deyildi onsuz, məcbur gətirtmişdilər. Nənəsi həftədə bir dəfə falan kənddən gəlib yeməklərini bişirir, buna bir az görüm-baxım edib gedirdi. Biz də ikinci saat qurtaranda aradan çıxıb, gedib bir yarım araq, pivə, zakuska falan alıb bunların evində dəmlənirdik. Sonra da hərdən kefimizə düşəndə qayıdırdıq dərsə, ya mən hazırlığa, ya da evə. Bu da belə bir xatirəmdi. O vaxtlar olan, indi içimdə olmayan qəribə hisslər var, sözlük. Natamam, yarımçıq hissedirəm özümü illərdi ki. Daha əvvəl olub da indi olmayan bir şeylər var, ancaq nə olduğunu tapa bilmirəm. Buna görə də para, yarımçıq hissedirəm özümü. indi həmin o evində yığışdığımız dostumuz evlidi, uşağı da var. Başı işə, ailəsinə qarışıb. Bir digəri də həmçinin. Biri artıq bir ildi özünü torpaq altına göndərib. Mən də ki ərəfdəyəm, nə o tərəfə keçə bilirəm, nə də bu tərəfdə adam kimi yaşaya bilirəm.