1. Fikrimcə, kökündə "itirmək qorxusu" dayanan fobiya.

münasibətə başlamamışdan artıq sonunu düşünürsən, "bir gün bitəcək, bəs onda neynəyəcəm?" deyə özünə sual verirsən. bir gün bitəcək onsuz da, onda niyə başlayım? ya ayrılsaq və məndən həmişəlik uzaqlaşsa?
itirməkdən, itirməyin gətirəcəyi çətinliklərdən qorxur insan. məsuliyyət altına girmək istəmirsən, buna görə, sevmək və sevilmək hissindən məhrum edirsən özünü.

mənim də daim içində olduğum qorxu olub. onsuz çox problemlərim var idi, bir də sevmək, sevgili, ayrılıq sonrası yaranan çöküşlə "vaxt itirə" bilməzdim. münasibət boyunca bağlanıb hər şey bitdikdə itirib tək qalacağımdan çox qorxurdum. ona görə, sevməyə qarşı daim fobiya vardı içimdə. sevmək qorxusu altında məsuliyyətdən qaçış, itirmə qorxusu, digər şeylər dayanırdı.

çox olub, kiminləsə flörtləşirsən, hər şey maraqlı gəlir, amma qarşı tərəfdən ciddi jest görən kimi anidən uzaqlaşıb aranı soyudursan. çünki içimdə qarşı tərəfə qarşı hörmət və rəğbət yaranır, bir gün sevgili olub ayrıldıqdan sonra itirmək, o insandan məhrum olmaq istəmirsən. amma onsuz da, flörtləşib sonra araya məsafə salınan insanla heç vaxt yenidən yaxın olmaq olmur. nəysə, mövzudan çox kənara çıxmayım.

hə, əsas məsələ reallıqdan qaçmayaraq gerçəyi qəbullanmaqdır. bir gün bitəcəksə, eybi yox. ən azəndan gözəl vaxt keçirəcəksiz, yeni nələrsə öyrənəcəksiz, dəyər vermək, dəyər görmək, sevilmək, sevmək duyğusunu yaşayacaqsız. təbii ki, doğru partnyor seçsəz. yanlış seçim olunsa belə * toxic relationship məsələn nəsə təcrübə qazanacaqsınız. raskolnikov yoldaş nə deyib? "o şey ki olmalıdır - olacaqdır"! ona görə, anlıq içimizdən gəldiyi kimi yaşamağı öyrənək gərək.

ümumiyyətlə, sevmək və sevilmək çox gözəl, tərifedilməz duyğudur. ona görə, qorxularınızı yenib yaşamağa çalışın. -*