1. Belə stereotipli entrylər yazmağı sevmirəm, amma bəzi stereotiplərin reallığı əks etdirdiyini düşünürəm. Nəticədə stereotiplər xalq arasında paylaşılan kultural dəyərlərin təcəssümü ola bilir. Bu da onlardan biridir.

Yeni nəsillərdə, bəlkə, bu meyil azdır, lakin konservativ çevrələrdə (i.e., xalqın böyük hissəsi) başqasının gəlirini, aldığı şeylərin qiymətini, pulunu nəyə xərclədiyini soruşmaq kimi normal qəbul edilən bir ənənə var. Bir neçə ay əvvəl təzə aldığım musiqi alətini babama göstərmişdim, ilk verdiyi sual "neçəyə almısan?" oldu. Sonra işlədiyimi-filan deyəndə, soruşurlar "nə qədər qazanırsan?", "o iş sərf eliyir?". Bu axırıncını soruşmayan çox az insan olub, həqiqətən.

indi durub sərt şəkildə bunu tənqid etmək, "azərbaycanlılar pisdir" mentalitetinə bürünmək istəmirəm, artıq kifayət qədər emosional taqətim qalmadığı üçün yaşadığım cəmiyyətdəki neqativlikləri aydın görməyə. Kultural bir davranış olduğu məlumdur onsuz da, bu səbəblə şəxslərə aid etmək də mənasız gəlir. Amma yenə də heç sevmədiyim bir ənənədir, məncə, başqalarının maddi durumu ilə bu qədər maraqlanmaq anormallaşdırılmalıdır. insanın içindən "sənə nə neçəyə almışam?", "nəyinə gərək ayda nə qədər qazanıram?" deyəsi gəlir (buradan aranızdan səsli deyənlərlə fəxr etdiyimi bildirmək istəyirəm-* ). Çünki bu informasiyaların hamısı sadəcə sizi maraqlandıran şeylər olmalıdır, sizin qazancınız, nə qədər xərclədiyiniz onların həyatına təsir etmir. Hə, yaxınlarınız soruşar, deyərsiniz. Bu sırf kultural bir normanı yerinə yetirmək üçün deyil, aranızda olan səmimiliyə, münasibətinizin şəffaflığına əsaslanaraq soruşulmuş bir şey olar.