1. Max Gluckmanın cənubi afrikadakı bəzi sosial qrupların icra etdiyi ritualları adlandırdığı üsul. bu üsyan sözünə qarşı çıxıb bu ritualları fərqli interpretasiya edən antropoloqlar da var.
zulu etnik qrupunda inkişaf etmiş complex panteon ideyası yoxdur. tək inkişaf etdirilmiş ilahi varlıq nomkumbulwana, yəni cənnət şəhzadəsidir. bu ilahi varlıq insanlaşdırılmış yarı-antromorfik fiqurdur * yarı-antropomorfik çünki bəzi hissələri çəmənlikdir adətən bahar aylarında gəlir və fəsil dəyişiminin gətirdiyi bolluğu simvolize edir. o həm də yağışı yağdırandır. və onun gəldiyi dönəm-bahar ayı- sadəcə qadınlar onun üçün ayinlər keçirirlər. qadınlar kişilərin paltarlarını geyinir; mal-qaranı otarır (hansı ki, digər vaxtlar bu qadınlar üçün tabudur) bəziləri çılpaq gəzir və "əxlaqsız" * dırnaq içərisində mahnılar oxuyurlar. kişilər isə evdə qalır, ev işlərinə baxırlar.

halbuki, qadının publicly instituted və approved olan keçici dominant davranışı əhalinin patriarxal dəyərlərinə tamamilə ziddir. qadınlar atalarının, qardaş və ərlərinin kiçikləridir. onlar siyasi gücə sahib ola bilməzlər. onlar qohum xaricindən biri ilə evləndirilib heçvaxt görmədiyi insanlarla yaşamağa məcbur edilirlər və onların hər dediyinə əməl edirlər. onlar aşağı təbəqə olmaqdan əlavə şeytani sayılırlar. məsələn, oradakı inanışa görə nəsildə ölmüş kişinin ruhu öz nəsilindən birini narahat edərsə, və həmin narahat edilən həmin kişi əcdadının ruhuna qurban kəsərsə, əcdadın ruhu onu narahat etməyi dayandırar. amma, qadın əcdadın ruhu onu narahat etməyə davam edər. məsələn, zulular cənnətin gücünü iki cür personify edirlər: sheet-lightning (sadəcə göy gurultusu) və forked-lightning (yerə düşən ildırım). göy gurultusu yaxşı və kişi sayılırdı, ildırım isə pis və qadın. qadın uşaq doğulanda pis olurdular ki, nəsilləri davam etməyəcək (nəsil kişi üzərindən sayılırdı)- mulier finis familiae est (qadın ailənin sonudur.)

max gluckman bu ritualı üsyan ritualı adlandırır. çünki, burada qadınlar kişilərə qarşı olan formal aşağı olmasına qarşı üsyan edərək dominantlıq göstərirlər. şəhzadələr kralın tacını alırlar. fərdlər authorityə qarşı öz nifrətlərini göstərirlər. ki bunlar güc bölünməsinə qarşı üsyandır, sistemin strukturuna qarşı yox.