233. dünən atama deyirəm ki,
- tam türkiyədən kitab sifariş ediləsi vaxtdı amma pulum yoxdur.
deyir:
- niyə?
- çünki hal - hazırda 1 manat 6.51 tl-dir. yox, deyirlər ayın axrına dollar 15 tl olacaq, onda stipendiya da gəlir, o vaxt sifariş edərəm.
atam da deyir ki,
- hələ onu bilmək olmaz.
-nəyi?
- dolların o qədər qalxacağını.
- ata, hal- hazırda dollar 11.56 tl-di e, özü də dəqiqədə qalxır..
- hə, hə türkiyə batır day orda həyat yoxdur (mənə fors edərək və əliylə "kifayətdir" mənasında hərəkətlər edərək)
- hə ata, batır, türkiyədə mağazalarda yağa, şəkərə limit qoyulub, gündə bir dənədən artıq almaq olmaz.
- universitet tələbəsidi, danışığına bax, onda türkiyədə hamı ölüb.
- hə ata, sən baxmırsan, bilmirsən. mən bütün günü bu xəbərlərin içindəyəm, aç hansı türk kanalını istəyirsən, bax, erdoğanın kanallarıdı amma bu gerçəyi gizlədə bilmirlər...

və dava ilə dialoq sonlanar. hər gün eyni səbəblərdən atamla dialoqumuzu 3 dəqiqədən o tərəfə sürdürə bilmirik. bu insanlar nəyi düşünürlər? erdoğan və əliyevləri onları ibtidai icma dövrünə qaytarsalar belə bu şəkildə müdafiə etməyin səbəbi nədir axı? nə vaxta qədər belə gedəcək? biz bu diktaturalardan nə vaxt qurtulacağıq? düşündükcə böyük ümidsizliklərə qapılıram: türkiyədə seçimlə nəsə mümkündür, onların qurtulmaq şansı var. bəs bizim? bu zehniyyətlə necə qurtulaq?