169. teatr, kinoteatr mədəniyyəti olmayan insanlar. kinoteatrda evində imiş kimi rahat davarananlar.
suyu, popkornu əvvəldən alıb zala vaxtında gəlmək bu qədər çətin olmamalıdı. otuz dəfə qalxıb oturacaqlar. işıqlar sönəndən sonra girəcəklər içəri telefonun işığını gözünə sala-sala yer axtaracaqlar. oturanda telefonu səssizə almayacaqlar, bunların bildiriş, zəng səsindən danışılanı anlamayacaqsan. kino boyunca da danışıb proqnoz verəcəklər. dünən qızın biri, filmin sonunda poxu-poxa qatacağı bəlli olan obrazı göstərib deyir ki, mən bu oğlanı tuturam. elə əsəb gəldi ki, istədim deyim o qaqaş öləcək axırda. onu anlamırsansa da nə deyim sənə.

keçən dəfə dune filmində iki qız sikdilər ömrümü. zendayanı görən kimi əllərini filan qaldırırlar, timote və zendaya öpüşəcək kimi olur, bunlar "avvvvv" filan səslər çıxardıllar. o boyda kino, effektlər, musiqi. bu xiyarlar zendaya ilə qaqaşın öpüşməyinə həyəcanlanırlar. biri malın öndə gedənidi, heç nə anlamır. o biri də kitabı oxuyub ya nədisə hər şeyi yanındakına izah edir. ala soxun içinzə qutarandan sonra hər şeyi izah edərsiz də. gərək elə kino içində danışasız bunu.