(youtube: 
)
)2017-ci ildə italyada econimics blömündə master oxuyurdum. Dekabrın əvvəlində müəllimlərdən biri group project tapşırdı, iki nəfərlik qruplara böldü bizi. Mən və Olesia adlı polşalı qız birgə araşdırmalı və prezentasiya təqdim etməli idik. mən introvert olduğum üçün qrupda çox uşaqla əlaqəm yox idi zatən, bu qız da sakit xarakterli idi. Dərsdən sonra utanaraq yaxınlaşdım, projeyə başlamaq üçün nə vaxt müsait olduğunu soruşdum. Çəkinərək sabahdan başlaya biləcəyimizi dedi, deadlinea təxminən 20 gün var idi.
Səhərsi gün görüşdük kitabxanada, kiçik fasilələrlə 4-5 saat araşdırıb işlədik. Çıxanda sağollaşırdıq, hərə öz yoluna. 3 gün belə oldu. əvvəllər nəsə müzakirə edəndə utanırdıq ikimiz də, gün keçdikcə daha sərbəst olmuşduq. 4-cü gün kitabxanadan çıxanda kofe içməyi təklif etdim, getdik. Kafedən çıxanda hava gözəl idi, yeriyərək danışdıq, danışdıq. Ailəsindən danışdı, atası alkolik idi, anası da ev qadını, bir də kiçik qardaşı var idi. burada yaxşı iş tapıb maaş alaraq anası və qardaşını yanına gətirmək istədiyini dedi. schoolarship qazanmaq üçün çox əziyyətlər çəkmişdi. Danışdıqca heyran olurdum, çox əzmli idi. Bu qədər şəxsi danışıqlar aramızda bağları gücləndirmişdi. Kitabxanada günlərimiz daha maraqlı keçirdi artıq, əvvəlki kimi utanmırdıq. 12 günün sonunda araşdırmanı bitirdik, mükəmməl prezentasiya hazırlamışdıq. Kitabxanadan çıxanda kutlama üçün kiçik publardan birinə getdik, yüngülvari içdik nələrsə. oradan çıxıb gəzdik, amma bu dəfə qucaqlaşmışdıq. Aramızda dostluqdan ötə bir şey yox idi, amma güclü bağ yaranmışdı. Çox sevinirdim, bakıdan, dostlardan, ailədən uzaq ilk dəfə idi ki, kimdəsə doğmalıq tapmışdım, içimə sevinc dolmuşdu. o da elə hiss edirdi. Parka gedib oturduq skamyada, hava soyuq idi, bir-birimizə sığınmışdıq. qulaqlığı çıxardı, bu mahnını qoşdu. dinlədik, çox bəyənmişdim mahnını, o da bəyənirdi. intihar edən köhnə sevgilisi göndəribmiş, artıq bu mahnı ilə xoş xatirələrim olsun istəyirəm dedi. Güldüm, qucaqlaşdıq. biraz da yeriyib vaxt keçirdik, sağollaşdıq.
Evə çatanda yerə-göyə sığışmırdım. Biraz içkinin təsiri, biraz xoşbəxtlik, axtardığım doğmalıq və qayğı. Axır ki, o uzaq ölkədə özümə yer tapa bilmişdim. Neçə ay eyni qrupda olub belə mükəmməl insanı niyə tanımamışdım ki.
Sonrakı günlərimiz də belə xoş keçdi, gəzirdik, kofe içirdik, danışırdıq. 27 dekabrda olacaq sunuma hazırlaşırdıq, mükəmməl hazırlaşmışdıq hətta.
Dekabrın 23-ü dərsə gəlmədi. Halbuki, danışmışdıq səhər, gəlməli idi. Yəqin nəsə işi çıxıb deyə düşündüm, amma içimə narahatlıq dolmuşdu, pis nəsə olacağı hissi. Dərsdən çıxana yaxın qrupda pıçıldaşma yayıldı, axırda mənə də çatdı bəd xəbər. Olesianın olduğu taksi içkili maşın sürən birinin maşınıyla qəzaya düşüb, qızın ordaca boynu qırılıb keçinmişdi... Olesia ala, necə ola bilər? Səhər tezdən mesajlaşmışdıq axı? inanmadım, inanmaq istəmədim.
Qanım donmuşdu, şok içində idim. Necə ola bilərdi? Harada idi tanrının ədaləti? Ailəsi necə olacaqdı? Əziyyət çəkdiyi proyektimiz? Hər şey beynimdə qarışdı, kədər və şokdan ürəyim bulanırdı. Vəziyyəti qəbullanmağım, anlamağım bir neçə saat çəkdi.
Major depressiyamın dibinə batmağa başladığım gün oldu. Uşaqlığımda yanında qaldığım, mənim qayğımı çəkən nənəmin ölümü məni bu qədər kədərləndirib üzməmişdi. 15 gündür tanıdığım Olesia isə mənə hamıdan doğma gəlirdi.
Proyekti təqdim etməkdən imtina etdim. Müəllim durumu bilirdi deyə yazığı gəlmişdi mənə, işimizə baxıb qiymət yazdı. Çıxış etsək ən yüksək nəticə bizdə olacaqdı, əminəm. O smestr kəsrlərim oldu, toparlanmağım isə aylar çəkdi. Hələ də yadıma düşəndə boğuluram.
O gündən sonra bu mahnını nə vaxt dinləsəm ağlamadan dura bilmirəm. Dekabrda dinləyirəm ancaq, soyuq hava, bu mahnı. Duyğular yenidən yada düşür, yenə doğmalıq, amma kədər ilə.
Qızın ailəsinin sonu necə oldu, çox düşünürəm. Amma heç vaxt bilməyəcəm.
Lyrics, səs, hər şey qəlbimi dağlayır.
Take her back in time to the place before it happened
Before it happened