54. o vaxtlar bir klubda ofisiant işləyirdim. klubun yanında bölmə var idi. polislər əsas çay içmək və "saxladıqlarılarını" gətirirdilər obyektə. qabaqcadan zəng edib otağı düzəltdirirdilər. oğraşların ən aşağı rütbəsindən, ən yüksəyinə hamısının saxladığı var idi. həyatımda ən çox təhqir olunduğumu hiss etdiyim vaxtlar onların yanında işlədiyim vaxtlar idi. nə mədəniyyətləri var idi , nə bir dünya görüşləri. içlərində təbii ki, 2-3 polis var idiki, normal insan idi. amma yenə də polis idi. mütləq bir xəta gələ bilərdi deyə məsafəli olmaq lazım idi. heç unutmuram bir dəfə böyük rəis üçün tez-tələsik çay dəstgahı istədilər. məcburriyətdən mən apardım amma mən ilk dəfə idi rəis deyilən insan üçün çay aparırdım. elə bildim bu da normal müştəridi. çayı yuxarı aparanda dedim ödənişi kimdən alacam? polislər gülüb dediki , alarsaan rəisdən. hiss elədim ki, burda nəysə pox var. rəisin yanında danışmasam yaxşıdı. apardım verdim çayı. yanında adam var idi, söhbət edirdi. boynuyoğun idi sözün əsl mənasında. çayı verib qayıtdım obyektə. 1 saatdan sonra çağırdıki bölmə gəl apar. mən də podnosuz getmişəm. rəis deyir, podnosun hanı? deyirəm obyektdə qalıb. bir kəlmə dediki, harda anormal var məni tapır. qısaca polisləri tanıyan biri kimi deyim. gülsələrdə, qardaşım da desələr, inanmıyın, oğraşdılar. hamısı da qeyrət cəngavərliyi edir. filan oğlan filan qızla əmişirdi, tipli söhbətlər edirlər. pedofilləri də var. bizim obyektdəki bir işçini sıxışdırırdılar. obyekt qohumumun idi deyə mən rahat idim, mənə ilişmirdilər. həm də 17 yaşım da idim, ilişdirə bilməzdilər. qəribə olan o idiki, 17 yaşımda polislərin gözünün qabağında işləyirdim. birdə bir dostum polis olmaq istəyirdi. ona mitinqdə camaatı döyərsən soruşanda, lap ağızlarını da sikərəm deyirdi. indi dost deyilik. qısacası belə.birdə gördüyüvüz polislərin bir çoxunun ya kafelərə, ya marketlərə ya da hərhansı bir yerə borcu olur. özü də qaytarmırlar. götün çatır istə.