Ümumi olaraq DC-nin bu filmi 7-dən 70-ə hərkəsə xitab edən bir film olduğunu zənn etmirəm. Filmə yaş məhdudiyyətinin olub-olmamasını bilmirəm, amma 16 yaşdan balaca şəxslərin bu filmi izləməsi caiz deyil. Yəni rəngarəng marvel və yaxud digər süperqəhrəman filmlərindən çox fərqli abu-havaya malikdir.
Robert Pattinson’un betmeninə gəldikdə isə onu deyə bilərəm ki, şəxsən mən çox bəyəndim. Digər betmen filmlərini izlədikdə həmişə fikirləşirdim ki, bu bruce wayne bu qədər travma yaşamasına baxmayaraq kostyumun çıxaranda güləriz, pleyboy, zəngin bir iş adamı olur. Yəni bir partiyə gedir, ona söz soxur, bunla deyib-gülür, bildiyiniz sosial və uğurlu bir iş adamı obrazı var. Amma bu filmdə bruce wayne’nin depresivliyi hiss olunur. Adam kostyumun çıxaranda belə o qəmginliyi və bədbinliyi getmir. Həqiqətən balaca yaşda yaşadığı travmaların ona təsir etməsini bu filmdə daha çox hiss edirik. Sadəcə bir mənfi cəhəti o idi ki, betmen obrazına görə pattinson çox cılız və arıq qalmışdı. Düzü bat suit’i geyinəndə bu hiss olunmur, amma rol üçün biraz çəki alsaydı, daha yaxşı olardı.
Filmdə olan Gotham şəhəri də digər betmen filmlərindən daha yaxşı təsvir olunmuşdu. Bir ara bu boz şəhəri tutqun havası, xarab kanalizasiyanı və rüşvətxor məmurlarına görə Bakıya bənzədirdim. Filmdə də pul qarşılığında satılmış polis, prokuror, məhkəmə və dövlət işçilərinə rast gəlmək olar. Elə riddlerin əsas hədəfi də belə satılmış adamlar idi. (qeyd: bu spoiler deyil)
Catwoman haqqında isə onu deyə bilərəm ki, zoe kravitz yaxşı aktrisa olsa da, bu rola yaraşdırmadım. Anna hathaway’in canlandırdığı catwoman’ı daha çox bəyənmişdim. Bir də catwoman’ın maskası çox dəxlisiz idi. Dəri kostyumun üstünə yun maska nədi. Vizual cəhətdən məni çox narahat edirdi. Elə bil evdən toxuyub veriblər ki, bunu tax, başıva soyuq olmasın.
internetdən tapdığım düzəməlli yeganə şəkil bu idi. bu şəkildə görüntü keyfiyyəti aşağıdı deyə çox bilinmir. Amma yaxın çəkimləri olanda dəxlisiz bir görüntü yaranırdı.
Riddler obrazını də bəyəndim. Düzü filmdə özündən çox onun qurduğu ağıl oyunlarını görürük amma filmdə bu obraz lazımi məqamlarda, nə çox, nə də az işlədilmişdi. Məqsədi, motivasiyası və nəyə görə bu cinayətləri törətməsi diqqətlə izlənildikdə tam aydın olur.
Filmin soundtrack’ləri isə əla idi. Hans Zimmerdən sonra belə iddialı filmə soundtrack bəstələməyi adını birinci dəfədi eşitdiyim Michael Giacchino qardaş çox yaxşı bacarıb. Bir də nirvananın something in the way mahnısı çox yerində işlədilmişdi. Bu iki soundtrack də burda qalsın.
(youtube: 
)
)(youtube: )
)