3. Hər şeyi özünə əsaslandırmaq, özüylə əlaqələndirmək, hər şeyi öz nöqteyi-nəzərindən mühakimə etmək, hər şeydə özünü əsas götürmək, öz ideyasını, məntiqini, duyğusunu başlanğıc nöqtəsi kimi götürmək meylinə verilən ad - egocentrisme.
Uşaqlarda görülən bu davranış yetkin insanlarda ancaq psixoloji xəstəlik, 'vəsvəsə' (bir xarakter) olaraq görülür. Bəzilərinə görə, “insan bütün yaradılmışların ən üstünüdür(alisidir)”, “yer kainatın mərkəzidir”, “bir şeyi öz əllərimlə tutub öz gözlərimlə görməsəm, onu yox sayıram” kimi fikirlərdir.
Eqosentrizm həmişə elmə, tərəqqiyə və inkişafa qarşı olub və olmaqda davam edir. Bəziləri eqoistliyi Eqosentrizmin sosial münasibətlərdə təcəssüm olunmuş dərketmə forması kimi görürlər.
Məhz onlara emosiyaları manupulyasiya edən media "reallıqları" daha doğru gəlir, nəinki doğma birinin (tanıdığı şəxsin) bölüşdüyü praktiki həyat təcrübəsindən çıxardığı nəticə. Hər şeyin ziddi ilə yaradıldığı bu kainatda (müsbət-mənfi, madda-antimaddə) Tək Olan bizlərə müxtəlif yolların yanlız bir həqiqətə gətirib çıxardığını dərk etdirir.