64. Bu gün nizami m/s tərəfdə imtahandan çıxdım, metroya düşürdüm evə gəlim deyə. Yolüstü keçid üçün yaşıl işığı gözləyəndə turist qadın rusca buralarda gürcü restoranının hansı tərəfdə olduğunu soruşdu. başa düşdüm, amma şübhəli qaldım deyə dedim rusca bilmirəm. Qayıtdı türkçə təkrar etdi, kırım türkü imiş. Mən də dedim bilmirəm, amma google map ilə baxıb taparıq. Mapdə ən yaxın "gürcü mətbəxi"ni tapdım, piyada 16 dəqiqəlik yol idi. onsuz bikar idim, həm də mənə həmişə maraqlı gəlib yad insanlarla nəsə macəra yaşamaq. Qadını yanıma saldım, gedirik xəritənin göstərdiyi yolla. Qadın da dil-ağız edir ki, bəs əziyyət çəkirsən, çox sağ ol. Mən də dedim eybi yox, onsuz bikaram da.
Yol getdikcə mərkəzdən uzaqlaşır, öz-özümə fikirləşdim ki, restoranı niyə bu qədər uzağa, ins-cins olmayan yerdə tikiblər. nəyinsə doğru olmadığını hiss edirdim içində, bir tərəfdən də ac idim deyə, düşünürdüm qadın xaçapuriyə qonaq edər bəlkə məni. Gəlib çatdıq xəritdə göstərilən yerə və... balaca pub, butka kimi antisanitar yer. nəinki gürcü mətbəxi, heç mətbəxlik görünüşü yoxdur. dilim tutulub, bu istidə yazıq qadını (55 yaşı olardı) yanıma salıb gətirdim, nəticə də bu. Qadını da gülmək tutub, amma ürəyində söyürdü yəqin mənə. Xaçapuri ümidiylə 28-ə gəlib çıxmışdıq. Kor-peşman qayıtdıq, mən də yolüstü metroya girdim sağollaşıb. başqa yerə gedək deyə təklif etdim, amma mənə inamı qırılmışdı, dedi narahat olma, taparam...
Həmişə filmlərdə görüb həsəd apardığım tanımadığın insanla macəraya çıxmaq şansım oldu, amma xəyallarımdakı bu deyildi...