18. təkcə sevgilinin gedib sənin yerinə başqa birisi ilə yatmasından, ya da dostunun səni başqasına satmasından ibarət olmayan hadisədir.

adicə universitet seçimindən tutmuş, iş görüşməsinə qədər hər yerdə tez-tez qarşılaşa biləcəyimiz bir mövhumdur xəyanət. istədiyin ixtisası seçməyinə icazə verməyən valideyn, sənin xəyallarına, maaşını sənin gördüyün işin müqabilində aşağı verən müdir sənin haqqına xəyanət edir. səni hamının içərisində danlayan dost və ya başqa biri, sənin başqalarının gözündəki hörmətə xəyanət edir. sənə yalan danışan sevgili sənin doğrunu bilmə haqqına xəyanət edir. qısacası biz hər yerdə bunun müxtəlif formaları ilə qarşılaşırıq.

xəyanət edən insanlar da həmçinin o qədər iyrənc insanlar deyil. mən belə düşünürəm ən azından. mənə də çox deyilib, sən xəyanət elədin, sən alçaqsan, osan-busan və s. xəyanət bağışlanılmazdır, ən son həddir və s. deyənlərin hamısı da boş edirlər. çünki necə geniş və dəyişkən bir mövzudan danışdıqlarından xəbərləri yoxdur.

mən də olsam, götürmərəm yaxın bildiyim birisinin xəyanətini, amma həmişə bunun altında bir şeylər axtarmışam. bəzən elə olur ki, elə bilirsən, artıq budur tapmısan, köhnə ideallarına, köhnə durumuna, köhnə insanlara xəyanət edirsən, ya da edə biləcəyin bir situasiya yaranır. bəs düşünürsən ki, görəsən sənin həqiqətən istədiyin budur mu, ya yox. etdiyin hərəkətin sonrası sənin üçün peşmançılıq, yoxsa utanc gətirəcək, yaxud, elə ən doğrusu əvvəlki halını geridə qoyub yeni bir yola ayaq basmaqmıdır doğru olan?

bu üç mövhum arasında da başlı başına fərqlər var, qısaca belə deyim, bir əməldən peşman olan insan bunu yenə edə bilər. məcburiyyətdən edə bilər. çünki peşmançılıq insanın daxilində olan bir şeydir. amma öz əməlindən utanan insan onu ikinci dəfə bir daha etmir. çünki utanmaq artıq bireysel bir şey deyil. ətrafından linç yeyirsən, olmazın sözlər eşidirsən. peşmanlığı öz içində yaşaya bilərsən, utanc isə elə deyil.

heç kimin, kiməsə heç vaxt xəyanət etməyəcəyi deyə bir şey yoxdur. bəlli bir qiymətə hər kəs satın alına bilər. bunun içinə sən də daxilsən, mən də, qonşudakı məzahir kişi də. bəs görəsən, sənin bu uğurda yox etdiklərinə dəyir mi?
dediyim kimi, xəyanət əslində həyatın hər addımında bizimlədir, amma bəzi xəyanətlər o qədər bağışlanmazdır ki, biz sadəcə onları görürük. məsələn, ilk başqa dediyim, səni aldadıb gedib bir başqası ilə yatan sevgili. çoxları yəqin ki, bunu bağışlamaz. belə də xəyanət edənin nə vecinə, əgər öz istədiyini qarşısından ala bilməyəcəyini düşünürsə, demək ki, qarşısındaki insanı da yetərincə tanıyır və onu bağışlayıb-bağışlamayacağını da az-çox bilir. yəni xəyanət bir tərəfdən də qarşı tərəfin yox, elə öz günahımıza çevrilmiş olur. xəyanətə haqq qazandırmıram, amma bəzilərinə haqqdır. daha yaxşısını, daha doğrusunu görə bilmək üçün. və insanları daha yaxşı tanıyıb, həmçinin özündəki nöqsanları da oturub düşünmək üçün. və s. və s.