1219. Belə haqqında çox danışıb, çox bəlli eləmirəm, amma mən sevirəm e sözlüyü. Şərtsiz sevirəm özü də. Çöküb yerlərdə sürünəndə də, intellektual yazılardan partlayanda da, lap durğunluq dönəmində də.

Arada oturub fikirləşirəm ki, indi təsəvvür elə 16 yaşın var, sözlüklə tanış olmamısan və olmayacaqsan. implicit costun necə ağır olardı axı. Tanışlığın real və yaxın dostluğa çevrilən yazarlar olmayacaq, nə vaxtsa gecə sıxılanda "qarışdır" funksiyasın zorlamayacaqsan, mübahisə və müzakirələrə girməyəcəksən, bildiklərinin səhv olduğu sənə deyilməyəcək, ağrı-acıdan qıvrılanda, sevincdən göyün yeddinci qatına çıxanda bunları paylaşmayacaqsan, ağlına sual gələndə "yazarlardan biri cavab verər" deyib üz tutduğun məsləhətxana olmayacaq, postlarda hava ağırlığında söhbətlər etməyəcəksən, fərqli fikirlər oxumayacaqsan, oxuduqca özünü tanıma yolunda addımlar atmayacaqsan, beynində sual yaranmayacaq, umbay yağışına tutulandan sonra sənin də bəyənilmədiyin halların olduğu gerçəyiylə üz-üzə qalmayacaqsan, sırf entri yazmaq üçün öz ixtisasınla bağlı araşdırmalar edib entri girməyəcəksən. Bəli, sırf entri yazmaq üçün saatlarımı həsr edirdim mövzu ətrafında araşdırmaya. Axırda 2 abzas şey çıxırdı, amma necə xoşbəxt olurdum söz6 sözlük standartlarına cavab verən entri yazdığım üçün, yazdığımı camaat oxuduğu üçün. O qədər araşdırdım ki, bir müddət sonra universitetdə keçirilən dərsləri artıq "entri üçün əvvəldən öyrənmiş" vəziyyətinə gəlmişdim. Necə gözəl çağlar idi.

Düzdür, yazdıqlarımı başqa formada da yaşaya bilərdim, ancaq sizcə də sözlük bunun üçün çox ideal deyil? Sizcə də ən yaxşı versiyasın yaşamamışıq həmin sadalananların?

Hər şey bir yana, həmin insanları tanımamış öləcəkdik bəlkə. Fikirləşəndə necə vahiməli görünür axı. insan resursumuzun səviyyəsi necə olacaqdı?

Bəli, bizi də sözlük adam edib çıxardıb ortaya. Danmırıq bunu, böyük iftixar hissiylə deyirik. Canım sözlük, gözüm sözlük.

Kaş mücərrəd bir şey olmasaydı. Ancaq 0 və 1-lərdən ibarət olması faktı incidir. Ona görə deyirəm sözlük lüğəti və seçilmiş entrilərdən ibarət kitab yığaq, heç olmasa maddiyyata çevrilsin sözlüyün bir hissəsi.
Fiziki varlıq olsaydı da möhkəmcə qucaqlaşsaydıq, söhbətləşsəydik. Bəlkə onda ötürə bilərdim ona bəslədiyim bu ülvi hissləri, sevgini. Bu qədər üzvü, bu qədər yazını çiynində daşımaq asan olmamalıdır, bəlkə bir dərdi, bir sıxıntısı var bizə deyə bilmədiyi.-*
yoxsa yavaş-yavaş animizm yoluna girəcəm, sırf sözlüklə rabitəyə girə bildiyimə və məni eşidib başa düşdüyünə inanmaq üçün.

Keçirik əsas suala: Sözlük olmasaydı mən kim olardım?
Bütün məsələ budur.