209. çox vaxt qarşı cinslə bir neçə dəqiqəlik söhbətdən sonra hansı kateqoriyaya aid olduğunu anlayıram. bəzən danışmağa belə ehtiyac qalmır sadəcə baxmaq belə bəs edir. uşaq kimi danışanları ən nifrət etmiyimdir. avtomatik olaraq uzaqlaşdığım versiyalardı. dözüləsi deyil. ömrünüzü qısaldırlar. körpə kimi dodaq büzüb naz edən, uşaqlaşan üst versiyaları yaxın durulası deyil. sonra qarşılıqsız qayğı və anlayış gözləyənlərdə var. anlayıram qadınların daha çox anlaşılmağa və qayğıya ehtiyacı var. amma bu o demək deyilki sən çabalamayacaqsan. qarşı tərəfində bəzən dəstəyə ehtiyacı olur. hər şeyi qarşı cinsin üstünə yıxmaq düzgün deyil. eləcə də bu maddi məsələyə də aiddir. bunların xaricində hələki digər şeylərə dözürəm)